خبرمازندران 🇮🇷🇮🇷
#تیرماه
Канал
2,78 тыс.
подписчиков
57,8 тыс.
фото
9,99 тыс.
видео
5,31 тыс.
ссылок
✅خبرمازندران
♻️پوشش اخبار متنوع اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، ورزشی و ..
🔸ما به #مازندران به عنوان یک #کلان_شهر می‌نگریم
🔹سایت خبری khaber.ir
👈ارسال مطلب:
@khabare_mazandaran
Forwarded from هاوِست - فرهنگ و هنر مازرونی
جشن #تیرماه_سیزده_شو برابر با ۱۲ آبان ماه
این جشن هنوز در مازندران و در میانه آبان‌ماه برگزار می‌شود، که به آن «تیرماه سیزده شو» گفته می‌شود و آن را سالروز حماسه‌ی معین کردن مرز ایران با تیر رها شده از کمان آرش می‌دانند و به ثبت ملی نیز رسیده است. (به دلیل محاسبه نکردن روزهای کبیسه پس از ساسانیان، هنگامه‌ی این جشن از تیرماه به میانه آبان ماه جابه‌جا شده است)
سیزدهم تیر ماه تبری که سال ها است در تقویم خورشیدی برابر با دوازدهم آبان ماه می باشد، از دیرباز در برخی نقاط ایران خصوصاً مازندران در چنین شبی مراسمی برگزار می شد که همچون سایر مراسم سنتی و اساطیری بار معنایی خاصی دارد.
مهمترین بخش جشن تیرماه سیزده شو در مازندران آماده کردن ۱۳ نوع خوراکی و خوردن آن در طول شب به همراه جشن است. در این شب انواع شیرینی ها، تنقلات و میوه ها همانند بشتزیک (تهیه شده از شیرۀ خرمالوی وحشی، مغز گردو، کنجد و شکر، پیسه گنده، تهیه شده از مغز پودر شدۀ گردو، برنج، آرد برنج، شکر یا عسل و ...) همچنین میوه ها و تنقلاتی مانند انار، پرتقال، خربزه، هندوانه، ازگیل (کنس)، گندم برشته، کشمش، گردو، تخمه، شاهدانه، سنجد ،حلوا و نخودچی تهیه و خورده می شود.
جشن تیرماه سیزده شو قدمت بیش از ۳ هزار ساله دارد و هر ساله این جشن در مازندران می شود و هدف از برگزاری این جشن را ایجاد فضای شاد، اشاعه فرهنگ بومی و محلی، توجه به آیین های مازندران و انتقال فرهنگ اصیل استان به نسل جوان برشمرد.
در برخی مناطق دیگر این آیین به نام «لال شو» نیز معروف است، مردی به عنوان «لال» انتخاب می شود. در گذشته این شخص لباس کهنه و مندرسی می پوشید و یقه های کت را بالا آورده و کلاهش را بر سر می گذاشت و با کاه هایی که به صورت طناب درست می کردند، دور کمر، پاها و سرش را می بستند. ضمناً تارهای کاهی را که به سر بسته می شد، به طوری آویزان بود که صورت او را تقریباً می پوشاند. چنانچه لال سید بود، شال سبزی به کمر خود می بست.
مراسم «تیرماه سیزه شو» به همین شکل با رفتن گروه لال به خانه های دیگر و اضافه شدن بچه های هر خانه به دنبال این گروه و هم آواز شدن آن ها با گروه لال ادامه داشت تا آخرین خانۀ آن روستا.
در غروب لال شو (تیرماه سیزه شو) افرادی که درختی از درختان آن ها محصول نداده بود و یا محصول آن خوب نبود، با یک «تبر» و به همراه فرد دیگری به زیر آن درخت می رفتند و صاحب درخت با پشت تبر ضربه ای بر درخت می زد و به ظاهر قصد قطع کردن درخت را می نمود.
در بعضی نقاط خانواده ها در این شب در خانه هایشان جمع می شوند و فال حافظ می گیرند.
همچنین به وسیلۀ گردو بخت و اقبال خود را آزمایش می کردند. به این صورت که فردی از افراد خانواده که احتمالاً بزرگ خانواده بود، تعدادی گردو را در دستش می چرخاند و سپس گردوها را روی زمین می ریخت و بعد از آن یکی از افراد، گردویی را بر می داشت و سپس گردوی او را می شکستند، کیفیت مغز گردو خوش اقبالی یا بداقبالی فرد را در سال آینده نشان می داد.
آداب و رسوم این شب هر ساله رو به زوال و فراموشی می رود ولی آثار آن را در خاطرات افراد مسن روستایی و بعضی از کتاب هایی که صفحاتی را به این مراسم اختصاص داده اند و همچنین ترانه های مازندرانی می بینیم.
🌟💥🌟💥🌟💥💥🌟💥🌟
🆔 @Haavest
این جشن هنوز در مازندران و در میانه آبان‌ماه برگزار می‌شود، که به آن «تیرماه سیزده شو» گفته می‌شود و آن را سالروز حماسه‌ی معین کردن مرز ایران با تیر رها شده از کمان آرش می‌دانند و به ثبت ملی نیز رسیده است. (به دلیل محاسبه نکردن روزهای کبیسه پس از ساسانیان، هنگامه‌ی این جشن از تیرماه به میانه آبان ماه جابه‌جا شده است)
سیزدهم تیر ماه تبری که سال ها است در تقویم خورشیدی برابر با دوازدهم آبان ماه می باشد، از دیرباز در برخی نقاط ایران خصوصاً مازندران در چنین شبی مراسمی برگزار می شد که همچون سایر مراسم سنتی و اساطیری بار معنایی خاصی دارد.
مهمترین بخش جشن تیرماه سیزده شو در مازندران آماده کردن ۱۳ نوع خوراکی و خوردن آن در طول شب به همراه جشن است. در این شب انواع شیرینی ها، تنقلات و میوه ها همانند بشتزیک (تهیه شده از شیرۀ خرمالوی وحشی، مغز گردو، کنجد و شکر، پیسه گنده، تهیه شده از مغز پودر شدۀ گردو، برنج، آرد برنج، شکر یا عسل و ...) همچنین میوه ها و تنقلاتی مانند انار، پرتقال، خربزه، هندوانه، ازگیل (کنس)، گندم برشته، کشمش، گردو، تخمه، شاهدانه، سنجد ،حلوا و نخودچی تهیه و خورده می شود.
جشن تیرماه سیزده شو قدمت بیش از ۳ هزار ساله دارد و هر ساله این جشن در مازندران می شود و هدف از برگزاری این جشن را ایجاد فضای شاد، اشاعه فرهنگ بومی و محلی، توجه به آیین های مازندران و انتقال فرهنگ اصیل استان به نسل جوان برشمرد.
در برخی مناطق دیگر این آیین به نام «لال شو» نیز معروف است، مردی به عنوان «لال» انتخاب می شود. در گذشته این شخص لباس کهنه و مندرسی می پوشید و یقه های کت را بالا آورده و کلاهش را بر سر می گذاشت و با کاه هایی که به صورت طناب درست می کردند، دور کمر، پاها و سرش را می بستند. ضمناً تارهای کاهی را که به سر بسته می شد، به طوری آویزان بود که صورت او را تقریباً می پوشاند. چنانچه لال سید بود، شال سبزی به کمر خود می بست.
مراسم «تیرماه سیزه شو» به همین شکل با رفتن گروه لال به خانه های دیگر و اضافه شدن بچه های هر خانه به دنبال این گروه و هم آواز شدن آن ها با گروه لال ادامه داشت تا آخرین خانۀ آن روستا.
در غروب لال شو (تیرماه سیزه شو) افرادی که درختی از درختان آن ها محصول نداده بود و یا محصول آن خوب نبود، با یک «تبر» و به همراه فرد دیگری به زیر آن درخت می رفتند و صاحب درخت با پشت تبر ضربه ای بر درخت می زد و به ظاهر قصد قطع کردن درخت را می نمود.
در بعضی نقاط خانواده ها در این شب در خانه هایشان جمع می شوند و فال حافظ می گیرند.
همچنین به وسیلۀ گردو بخت و اقبال خود را آزمایش می کردند. به این صورت که فردی از افراد خانواده که احتمالاً بزرگ خانواده بود، تعدادی گردو را در دستش می چرخاند و سپس گردوها را روی زمین می ریخت و بعد از آن یکی از افراد، گردویی را بر می داشت و سپس گردوی او را می شکستند، کیفیت مغز گردو خوش اقبالی یا بداقبالی فرد را در سال آینده نشان می داد.
آداب و رسوم این شب هر ساله رو به زوال و فراموشی می رود ولی آثار آن را در خاطرات افراد مسن روستایی و بعضی از کتاب هایی که صفحاتی را به این مراسم اختصاص داده اند و همچنین ترانه های مازندرانی می بینیم.
🌟💥🌟💥🌟💥💥🌟💥🌟
🆔 @Haavest
Forwarded from هاوِست - فرهنگ و هنر مازرونی
جشن #تیرماه_سیزده_شو برابر با ۱۲ آبان ماه
این جشن هنوز در مازندران و در میانه آبان‌ماه برگزار می‌شود، که به آن «تیرماه سیزده شو» گفته می‌شود و آن را سالروز حماسه‌ی معین کردن مرز ایران با تیر رها شده از کمان آرش می‌دانند و به ثبت ملی نیز رسیده است. (به دلیل محاسبه نکردن روزهای کبیسه پس از ساسانیان، هنگامه‌ی این جشن از تیرماه به میانه آبان ماه جابه‌جا شده است)
سیزدهم تیر ماه طبری که سال ها است در تقویم خورشیدی برابر با دوازدهم آبان ماه می باشد، از دیرباز در برخی نقاط ایران خصوصاً مازندران در چنین شبی مراسمی برگزار می شد که همچون سایر مراسم سنتی و اساطیری بار معنایی خاصی دارد.
مهمترین بخش جشن تیرماه سیزده شو در مازندران آماده کردن ۱۳ نوع خوراکی و خوردن آن در طول شب به همراه جشن است. در این شب انواع شیرینی ها، تنقلات و میوه ها همانند بشتزیک (تهیه شده از شیرۀ خرمالوی وحشی، مغز گردو، کنجد و شکر، پیسه گنده، تهیه شده از مغز پودر شدۀ گردو، برنج، آرد برنج، شکر یا عسل و ...) همچنین میوه ها و تنقلاتی مانند انار، پرتقال، خربزه، هندوانه، ازگیل (کنس)، گندم برشته، کشمش، گردو، تخمه، شاهدانه، سنجد ،حلوا و نخودچی تهیه و خورده می شود.
جشن تیرماه سیزده شو قدمت بیش از ۳ هزار ساله دارد و هر ساله این جشن در مازندران می شود و هدف از برگزاری این جشن را ایجاد فضای شاد، اشاعه فرهنگ بومی و محلی، توجه به آیین های مازندران و انتقال فرهنگ اصیل استان به نسل جوان برشمرد.
در برخی مناطق دیگر این آیین به نام «لال شو» نیز معروف است، مردی به عنوان «لال» انتخاب می شود. در گذشته این شخص لباس کهنه و مندرسی می پوشید و یقه های کت را بالا آورده و کلاهش را بر سر می گذاشت و با کاه هایی که به صورت طناب درست می کردند، دور کمر، پاها و سرش را می بستند. ضمناً تارهای کاهی را که به سر بسته می شد، به طوری آویزان بود که صورت او را تقریباً می پوشاند. چنانچه لال سید بود، شال سبزی به کمر خود می بست.
مراسم «تیرماه سیزه شو» به همین شکل با رفتن گروه لال به خانه های دیگر و اضافه شدن بچه های هر خانه به دنبال این گروه و هم آواز شدن آن ها با گروه لال ادامه داشت تا آخرین خانۀ آن روستا.
در غروب لال شو (تیرماه سیزه شو) افرادی که درختی از درختان آن ها محصول نداده بود و یا محصول آن خوب نبود، با یک «تبر» و به همراه فرد دیگری به زیر آن درخت می رفتند و صاحب درخت با پشت تبر ضربه ای بر درخت می زد و به ظاهر قصد قطع کردن درخت را می نمود.
در بعضی نقاط خانواده ها در این شب در خانه هایشان جمع می شوند و فال حافظ می گیرند.
همچنین به وسیلۀ گردو بخت و اقبال خود را آزمایش می کردند. به این صورت که فردی از افراد خانواده که احتمالاً بزرگ خانواده بود، تعدادی گردو را در دستش می چرخاند و سپس گردوها را روی زمین می ریخت و بعد از آن یکی از افراد، گردویی را بر می داشت و سپس گردوی او را می شکستند، کیفیت مغز گردو خوش اقبالی یا بداقبالی فرد را در سال آینده نشان می داد.
آداب و رسوم این شب هر ساله رو به زوال و فراموشی می رود ولی آثار آن را در خاطرات افراد مسن روستایی و بعضی از کتاب هایی که صفحاتی را به این مراسم اختصاص داده اند و همچنین ترانه های مازندرانی می بینیم.
🌟💥🌟💥🌟💥💥🌟💥🌟
🆔 @Haavest
این جشن هنوز در مازندران و در میانه آبان‌ماه برگزار می‌شود، که به آن «تیرماه سیزده شو» گفته می‌شود و آن را سالروز حماسه‌ی معین کردن مرز ایران با تیر رها شده از کمان آرش می‌دانند و به ثبت ملی نیز رسیده است. (به دلیل محاسبه نکردن روزهای کبیسه پس از ساسانیان، هنگامه‌ی این جشن از تیرماه به میانه آبان ماه جابه‌جا شده است)
سیزدهم تیر ماه طبری که سال ها است در تقویم خورشیدی برابر با دوازدهم آبان ماه می باشد، از دیرباز در برخی نقاط ایران خصوصاً مازندران در چنین شبی مراسمی برگزار می شد که همچون سایر مراسم سنتی و اساطیری بار معنایی خاصی دارد.
مهمترین بخش جشن تیرماه سیزده شو در مازندران آماده کردن ۱۳ نوع خوراکی و خوردن آن در طول شب به همراه جشن است. در این شب انواع شیرینی ها، تنقلات و میوه ها همانند بشتزیک (تهیه شده از شیرۀ خرمالوی وحشی، مغز گردو، کنجد و شکر، پیسه گنده، تهیه شده از مغز پودر شدۀ گردو، برنج، آرد برنج، شکر یا عسل و ...) همچنین میوه ها و تنقلاتی مانند انار، پرتقال، خربزه، هندوانه، ازگیل (کنس)، گندم برشته، کشمش، گردو، تخمه، شاهدانه، سنجد ،حلوا و نخودچی تهیه و خورده می شود.
جشن تیرماه سیزده شو قدمت بیش از ۳ هزار ساله دارد و هر ساله این جشن در مازندران می شود و هدف از برگزاری این جشن را ایجاد فضای شاد، اشاعه فرهنگ بومی و محلی، توجه به آیین های مازندران و انتقال فرهنگ اصیل استان به نسل جوان برشمرد.
در برخی مناطق دیگر این آیین به نام «لال شو» نیز معروف است، مردی به عنوان «لال» انتخاب می شود. در گذشته این شخص لباس کهنه و مندرسی می پوشید و یقه های کت را بالا آورده و کلاهش را بر سر می گذاشت و با کاه هایی که به صورت طناب درست می کردند، دور کمر، پاها و سرش را می بستند. ضمناً تارهای کاهی را که به سر بسته می شد، به طوری آویزان بود که صورت او را تقریباً می پوشاند. چنانچه لال سید بود، شال سبزی به کمر خود می بست.
مراسم «تیرماه سیزه شو» به همین شکل با رفتن گروه لال به خانه های دیگر و اضافه شدن بچه های هر خانه به دنبال این گروه و هم آواز شدن آن ها با گروه لال ادامه داشت تا آخرین خانۀ آن روستا.
در غروب لال شو (تیرماه سیزه شو) افرادی که درختی از درختان آن ها محصول نداده بود و یا محصول آن خوب نبود، با یک «تبر» و به همراه فرد دیگری به زیر آن درخت می رفتند و صاحب درخت با پشت تبر ضربه ای بر درخت می زد و به ظاهر قصد قطع کردن درخت را می نمود.
در بعضی نقاط خانواده ها در این شب در خانه هایشان جمع می شوند و فال حافظ می گیرند.
همچنین به وسیلۀ گردو بخت و اقبال خود را آزمایش می کردند. به این صورت که فردی از افراد خانواده که احتمالاً بزرگ خانواده بود، تعدادی گردو را در دستش می چرخاند و سپس گردوها را روی زمین می ریخت و بعد از آن یکی از افراد، گردویی را بر می داشت و سپس گردوی او را می شکستند، کیفیت مغز گردو خوش اقبالی یا بداقبالی فرد را در سال آینده نشان می داد.
آداب و رسوم این شب هر ساله رو به زوال و فراموشی می رود ولی آثار آن را در خاطرات افراد مسن روستایی و بعضی از کتاب هایی که صفحاتی را به این مراسم اختصاص داده اند و همچنین ترانه های مازندرانی می بینیم.
🌟💥🌟💥🌟💥💥🌟💥🌟
🆔 @Haavest
✅جشن #تیرماه_سیزده_شو برابر با ۱۲ آبان ماه
◀️این جشن هنوز در مازندران و در میانه آبان‌ماه برگزار می‌شود، که به آن «تیرماه سیزده شو» گفته می‌شود و آن را سالروز حماسه‌ی معین کردن مرز ایران با تیر رها شده از کمان آرش می‌دانند و به ثبت ملی نیز رسیده است. (به دلیل محاسبه نکردن روزهای کبیسه پس از ساسانیان، هنگامه‌ی این جشن از تیرماه به میانه آبان ماه جابه‌جا شده است)
سیزدهم تیر ماه طبری که سال ها در تقویم خورشیدی برابر با دوازدهم آبان ماه می باشد، از دیرباز در برخی نقاط ایران خصوصاً مازندران در چنین شبی مراسمی برگزار می شد که همچون سایر مراسم سنتی و اساطیری بار معنایی خاصی دارد.
مهمترین بخش جشن تیرماه سیزده شو در مازندران آماده کردن ۱۳ نوع خوراکی و خوردن آن در طول شب به همراه جشن است. در این شب انواع شیرینی ها، تنقلات و میوه ها همانند بشتزیک (تهیه شده از شیرۀ خرمالوی وحشی، مغز گردو، کنجد و شکر)، پیسه گنده (تهیه شده از مغز پودر شدۀ گردو، برنج، آرد برنج، شکر یا عسل و ...) همچنین میوه ها و تنقلاتی مانند انار، پرتقال، خربزه، هندوانه، ازگیل (کنس)، گندم برشته، کشمش، گردو، تخمه، شاهدانه، سنجد ،حلوا و نخودچی تهیه و خورده می شود.
جشن تیرماه سیزده شو قدمت بیش از ۳ هزار ساله دارد و هر ساله این جشن در مازندران برگزار می شود و هدف از برگزاری این جشن را ایجاد فضای شاد، اشاعه فرهنگ بومی و محلی، توجه به آیین های مازندران و انتقال فرهنگ اصیل استان به نسل جوان برشمرد.
در برخی مناطق دیگر این آیین به نام «لال شو» نیز معروف است، مردی به عنوان «لال» انتخاب می شود. در گذشته این شخص لباس کهنه و مندرسی می پوشید و یقه های کت را بالا آورده و کلاهش را بر سر می گذاشت و با کاه هایی که به صورت طناب درست می کردند، دور کمر، پاها و سرش را می بستند. ضمناً تارهای کاهی را که به سر بسته می شد، به طوری آویزان بود که صورت او را تقریباً می پوشاند. چنانچه لال سید بود، شال سبزی به کمر خود می بست.
مراسم «تیرماه سیزده شو» به همین شکل با رفتن گروه لال به خانه های دیگر و اضافه شدن بچه های هر خانه به دنبال این گروه و هم آواز شدن آن ها با گروه لال ادامه داشت تا آخرین خانۀ آن روستا.
در غروب لال شو (تیرماه سیزه شو) افرادی که درختی از درختان آنها محصول نداده بود و یا محصول آن خوب نبود، با یک «تبر» و به همراه فرد دیگری به زیر آن درخت می رفتند و صاحب درخت با پشت تبر ضربه ای بر درخت می زد و به ظاهر قصد قطع کردن درخت را می نمود.
در بعضی نقاط خانواده ها در این شب در خانه هایشان جمع می شوند و فال حافظ می گیرند.
همچنین به وسیلۀ گردو بخت و اقبال خود را آزمایش می کردند. به این صورت که فردی از افراد خانواده که احتمالاً بزرگ خانواده بود، تعدادی گردو را در دستش می چرخاند و سپس گردوها را روی زمین می ریخت و بعد از آن یکی از افراد، گردویی را بر می داشت و سپس گردوی او را می شکستند، کیفیت مغز گردو خوش اقبالی یا بداقبالی فرد را در سال آینده نشان می داد.
آداب و رسوم این شب هر ساله رو به زوال و فراموشی می رود، ولی آثار آن را در خاطرات افراد مسن روستایی و بعضی از کتاب هایی که صفحاتی را به این مراسم اختصاص داده اند و همچنین ترانه های مازندرانی می بینیم.
با ما باشيد ...👇👇
@khabaremazandaran
◀️این جشن هنوز در مازندران و در میانه آبان‌ماه برگزار می‌شود، که به آن «تیرماه سیزده شو» گفته می‌شود و آن را سالروز حماسه‌ی معین کردن مرز ایران با تیر رها شده از کمان آرش می‌دانند و به ثبت ملی نیز رسیده است. (به دلیل محاسبه نکردن روزهای کبیسه پس از ساسانیان، هنگامه‌ی این جشن از تیرماه به میانه آبان ماه جابه‌جا شده است)
سیزدهم تیر ماه طبری که سال ها در تقویم خورشیدی برابر با دوازدهم آبان ماه می باشد، از دیرباز در برخی نقاط ایران خصوصاً مازندران در چنین شبی مراسمی برگزار می شد که همچون سایر مراسم سنتی و اساطیری بار معنایی خاصی دارد.
مهمترین بخش جشن تیرماه سیزده شو در مازندران آماده کردن ۱۳ نوع خوراکی و خوردن آن در طول شب به همراه جشن است. در این شب انواع شیرینی ها، تنقلات و میوه ها همانند بشتزیک (تهیه شده از شیرۀ خرمالوی وحشی، مغز گردو، کنجد و شکر)، پیسه گنده (تهیه شده از مغز پودر شدۀ گردو، برنج، آرد برنج، شکر یا عسل و ...) همچنین میوه ها و تنقلاتی مانند انار، پرتقال، خربزه، هندوانه، ازگیل (کنس)، گندم برشته، کشمش، گردو، تخمه، شاهدانه، سنجد ،حلوا و نخودچی تهیه و خورده می شود.
جشن تیرماه سیزده شو قدمت بیش از ۳ هزار ساله دارد و هر ساله این جشن در مازندران برگزار می شود و هدف از برگزاری این جشن را ایجاد فضای شاد، اشاعه فرهنگ بومی و محلی، توجه به آیین های مازندران و انتقال فرهنگ اصیل استان به نسل جوان برشمرد.
در برخی مناطق دیگر این آیین به نام «لال شو» نیز معروف است، مردی به عنوان «لال» انتخاب می شود. در گذشته این شخص لباس کهنه و مندرسی می پوشید و یقه های کت را بالا آورده و کلاهش را بر سر می گذاشت و با کاه هایی که به صورت طناب درست می کردند، دور کمر، پاها و سرش را می بستند. ضمناً تارهای کاهی را که به سر بسته می شد، به طوری آویزان بود که صورت او را تقریباً می پوشاند. چنانچه لال سید بود، شال سبزی به کمر خود می بست.
مراسم «تیرماه سیزده شو» به همین شکل با رفتن گروه لال به خانه های دیگر و اضافه شدن بچه های هر خانه به دنبال این گروه و هم آواز شدن آن ها با گروه لال ادامه داشت تا آخرین خانۀ آن روستا.
در غروب لال شو (تیرماه سیزه شو) افرادی که درختی از درختان آنها محصول نداده بود و یا محصول آن خوب نبود، با یک «تبر» و به همراه فرد دیگری به زیر آن درخت می رفتند و صاحب درخت با پشت تبر ضربه ای بر درخت می زد و به ظاهر قصد قطع کردن درخت را می نمود.
در بعضی نقاط خانواده ها در این شب در خانه هایشان جمع می شوند و فال حافظ می گیرند.
همچنین به وسیلۀ گردو بخت و اقبال خود را آزمایش می کردند. به این صورت که فردی از افراد خانواده که احتمالاً بزرگ خانواده بود، تعدادی گردو را در دستش می چرخاند و سپس گردوها را روی زمین می ریخت و بعد از آن یکی از افراد، گردویی را بر می داشت و سپس گردوی او را می شکستند، کیفیت مغز گردو خوش اقبالی یا بداقبالی فرد را در سال آینده نشان می داد.
آداب و رسوم این شب هر ساله رو به زوال و فراموشی می رود، ولی آثار آن را در خاطرات افراد مسن روستایی و بعضی از کتاب هایی که صفحاتی را به این مراسم اختصاص داده اند و همچنین ترانه های مازندرانی می بینیم.
با ما باشيد ...👇👇
@khabaremazandaran
✅نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس:
◀️منطقه آزاد امیرآباد درگیر مسائل سیاسی شد/ منتظر تصمیم رئیس جمهور هستیم
🔸نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی درباره #منطقه_آزاد شدن #امیرآباد، گفت: منطقه آزاد امیرآباد با کار کارشناسی و براساس شاخص‌ها بعد از 6 ماه با نظر شورای عالی مناطق آزاد به تصویب رسید که این کار درگیر مسائل #سیاسی شد و تمام تلاش 6 ماهه را برهم زد.
🔸این مسؤول ادامه داد: دولت و رئیس جمهور باید براساس کار #کارشناسی تصمیم‌گیری کنند و ما هم منتظر تصمیم دولت و رئیس جمهور هستیم.
🔸#شاعری با طرح این سؤال که آیا ما با آزادراه تهران ـ شمال و متروی آمل تهران مخالفت کردیم؟ گفت: انتظار داریم آنها هم #منافع_منطقه‌ای را بر #منافع_شخصی و شهری ترجیح دهند.
🔸این مسؤول با اعلام اینکه تا سه ماه آینده سد گلورد افتتاح می‌شود، گفت: اتمام سد، شبکه‌ها و کانال‌ها 200 تا 300 میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد.
🔸شاعری اظهار کرد: در بحث گازرسانی نشست‌هایی با وزیر نفت و مدیرعامل شرکت گاز ایران انجام شد که تا #تیرماه سال آینده خط انتقال #گاز #دامغان به #مازندران به بهره‌برداری می‌رسد که دامغان، سمنان، کیاسر، ساری و نکا مسیرهای گازرسانی به استان است.
🔸رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی هدف اصلی فعالیت خود را حمایت از کشاورزان اشاره کرد و ادامه داد: دولت #حمایت از #مصرف‌کننده را در اولویت قرار دهد.
🔸 این مسؤول با بیان اینکه با افزایش قیمت برنج و به تعادل رسیدن آن رضایت کشاورزان بعد از 20 سال محقق شد، ادامه داد: دستور 100 میلیارد تومان #یارانه_مشوق_صادراتی اخذ شد.
🔸شاعری اظهار کرد: تلاش داریم #جاده بهشهر به امیرآباد، نکا به دریا و رستمکلا به امیرآباد به بهره‌برداری برسد و 15 کیلومتر تا امیرآباد دهه فجر امسال افتتاح می‌شود.
🌀به کانال مجله خبری مازندران بپیوندید:👇👇
@khabaremazandaran
◀️منطقه آزاد امیرآباد درگیر مسائل سیاسی شد/ منتظر تصمیم رئیس جمهور هستیم
🔸نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی درباره #منطقه_آزاد شدن #امیرآباد، گفت: منطقه آزاد امیرآباد با کار کارشناسی و براساس شاخص‌ها بعد از 6 ماه با نظر شورای عالی مناطق آزاد به تصویب رسید که این کار درگیر مسائل #سیاسی شد و تمام تلاش 6 ماهه را برهم زد.
🔸این مسؤول ادامه داد: دولت و رئیس جمهور باید براساس کار #کارشناسی تصمیم‌گیری کنند و ما هم منتظر تصمیم دولت و رئیس جمهور هستیم.
🔸#شاعری با طرح این سؤال که آیا ما با آزادراه تهران ـ شمال و متروی آمل تهران مخالفت کردیم؟ گفت: انتظار داریم آنها هم #منافع_منطقه‌ای را بر #منافع_شخصی و شهری ترجیح دهند.
🔸این مسؤول با اعلام اینکه تا سه ماه آینده سد گلورد افتتاح می‌شود، گفت: اتمام سد، شبکه‌ها و کانال‌ها 200 تا 300 میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد.
🔸شاعری اظهار کرد: در بحث گازرسانی نشست‌هایی با وزیر نفت و مدیرعامل شرکت گاز ایران انجام شد که تا #تیرماه سال آینده خط انتقال #گاز #دامغان به #مازندران به بهره‌برداری می‌رسد که دامغان، سمنان، کیاسر، ساری و نکا مسیرهای گازرسانی به استان است.
🔸رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی هدف اصلی فعالیت خود را حمایت از کشاورزان اشاره کرد و ادامه داد: دولت #حمایت از #مصرف‌کننده را در اولویت قرار دهد.
🔸 این مسؤول با بیان اینکه با افزایش قیمت برنج و به تعادل رسیدن آن رضایت کشاورزان بعد از 20 سال محقق شد، ادامه داد: دستور 100 میلیارد تومان #یارانه_مشوق_صادراتی اخذ شد.
🔸شاعری اظهار کرد: تلاش داریم #جاده بهشهر به امیرآباد، نکا به دریا و رستمکلا به امیرآباد به بهره‌برداری برسد و 15 کیلومتر تا امیرآباد دهه فجر امسال افتتاح می‌شود.
🌀به کانال مجله خبری مازندران بپیوندید:👇👇
@khabaremazandaran