. 🔵 ابن‌ندیم پس از بحث درباره زبان‌های ایرانی و ریشه نوشتن و کتابت در میان ایرانیان ؛ درباره انواع خط‌های ایرانی در دوره ساسانی بحث کرده و میگوید : 🔺 ۱- دین دفیریه : برای نوشتن دین، که اوستا و متون مذهبی را با آن مینوشتند. ابن‌ندیم نمونه‌ای از هرکدام از این خطوط را در کتاب خود آورده است 🔺 ۲- ویش دبیریه : که ۳۶۵ حرف داشته و برای نوشتن اصوات طبیعت و رمز و رازها از آن استفاده میکردند 🔺 ۳- کشتج : که ۲۴ حرف داشته و برای نوشتن بر روی سکه‌ها، ظروف، جامه‌ و فرش و انگشتر و ... از آن استفاده میکردند 🔺 ۴- نیم کشتج : که ۲۸ حرف داشته و برای نوشتن متون پزشکی و فلسفی از آن استفاده میکردند 🔺 ۵- شاه دبیریه : خطی مخصوص پادشاهان بوده که یاد گرفتن آن برای مردم عادی ممنوع بوده و پادشاهان ایرانی برای مکاتبه میان خود از آن استفاده میکردند 🔺 ۶- هام دبیریه یا نامه‌ دبیریه : خطی مخصوص همه طبقات مردم که ۳۳ حرف داشته و برگرفته از خط سریانی بوده که دارای « هزوارش » بوده ؛ یعنی برخی کلمات را مانند خط سریانی می‌نوشتند ولی بفارسی میخوانند. ابن‌ندیم نمونه‌ای از این کلمات را آورده ؛ مثلا « لحم » می‌نوشتند ولی « گوشت » میخوانند 🔺 ۷- راز سهریه : خطی که پادشاهان اسرار خود را برای اشخاص سایر ملل با آن مینوشتند و ۴۰ حرف داشته و خطی مستقل بوده که از نبطی و سریانی اثری در آن نبوده است 🔺 ۸- راس سهریه : خطی برای نوشتن فلسفه و منطق که ۲۴ حرف داشته و برعکس خطوط دیگر دارای « نقطه » بوده است ❌ نکته جالب : ابن‌ندیم درباره خطوط همه ملت‌ها بحث کرده ولی وقتی به « ترک » رسیده، میگوید : اما ترک و برغز و خزر و ... اجناسی که دارای چشمانی ریز و پوستی بسیار سفیدند، خطی مخصوص ندارند ... ! #ساسانیان #دانش_ایران_باستان #پانترکیسم #خط https://t.center/ketabkhaFFRF ادامه👇