کِی کجا بریم؟

😢 فردا ۲۹ آبان‌ماه ۱۴۰۲ ساعت ۹ تا ۱۱:۳۰ به یاد استاد #دکتر_محمدعلی_اسلامی_ندوشن
مراسم بزرگداشتی در سالن مؤسسۀ اطلاعات (روزنامۀ اطلاعات) برگزار می‌شود.
[احتمالاً همراه با سخنرانی برخی از بزرگان شعر و ادب پارسی و برنامه‌ای با اجرای شهرام ناظری]

📍بلوار میرداماد، خیابان مصدق جنوبی، مؤسسۀ اطلاعات

😢 فردا، ۲۹ آبان‌ماه، ساعت ۸ صبح
دانشکده ادبیات دانشگاه تهران
مراسم وداع با
#دکتر_محمدعلی_اسلامی_ندوشن است.
لطفاً این را هم اطلاع‌رسانی بفرمایید:
t.me/andishehsarapub/12128

🌱 لطفاً برای دوستداران استاد بفرستید.
🕯 t.center/andishehsarapub
🎸 t.center/pakruh

😢 فردا، ۲۹ آبان، ساعت ۸ صبح
دانشکده ادبیات دانشگاه تهران
مراسم وداع با
#دکتر_محمدعلی_اسلامی_ندوشن است:
t.me/andishehsarapub/12128

🌹نام دکتر اسلامی ندوشن، استاد بزرگ ادبیات، حقوق و مهمتر از همه اخلاق، که نامش جاید و یادش به خیر باد، بر خیابان کوچکی بین خیابان وصال و قدس (دانشگاه تهران) نشسته.
نصب مجسمه: ۱۳۹۹

دکتر ندوشن در سال‌های اخیر در کانادا سکونت داشت و گاهی خبرهایی از او از زبان همسرش دکتر شیرین بیانی به دوستان و آشنایان می‌رسید.

به بهانۀ نامی که از دکتر شیرین بیانی به میان آمد، اشاره کنم که او، استاد پیشین تاریخ در دانشگاه تهران، زادۀ ۱۳۱۷، نوۀ دختری ملک المتکلمین است که از مشروطه‌خواهان بود که در سال ۱۲۸۷ پس از به توپ بسته شدن مجلس دستگیر و به همراه میرزا جهانگیرخان صور اسرافیل در مقابل محمدعلی‌شاه به قتل رسید.

به بهانۀ نامی که از صور اسرافیل برده شد، اشاره کنم که دهخدا شعر «یاد آر ز شمع مرده یاد آر» را در سوگ او سرود و در صور اسرافیل در تبعید در سوئیس آن را منتشر کرد.
دخو که در تهران ستون چرند و پرند را در صور اسرافیل می‌نوشت بعداً در تبعید این نشریه را منتشر می‌کرد.
#ب_پ
@pakruh
@andishehsarapub

😢 فردا، ۲۹ آبان، ساعت ۸ صبح
دانشکده ادبیات دانشگاه تهران

مراسم وداع با استاد بزرگ ادبیات، حقوق و مهمتر از همه اخلاق
#دکتر_محمدعلی_اسلامی_ندوشن

😢آن‌همه لطف و صفا از یاد رفتن ممکن است؟!
آن نگاهِ مهربان بر باد رفتن ممکن است؟!

باغبانی را که شمشادان به عشقش زنده‌اند
بی‌خبر از جنگل شمشاد رفتن ممکن است؟!

از کنار دوستداران، رفتنی بی‌بازگشت
بی فغان و ناله و فریاد رفتن ممکن است؟!

این‌همه صیدِ وفا و عشق و مهر و راستی
مانده پا در دام و هم صیاد رفتن ممکن است؟!

چون کمند عشق را بگسست و مرشد خود برفت
بندگان را تا کجا آزاد رفتن ممکن است؟؛

خیل شاگردان مکتبخانۀ مهر تو را
تا کجای راه بی استاد رفتن ممکن است؟!

شاد بود این دل به هرجا رویِ شادان تو دید
نک کجا بی روی تو دلشاد رفتن ممکن است؟

باورم هرگز نمی‌شد با تمام دوستی
بی‌وداع از دیدۀ بهزاد رفتن ممکن است!

نه! تو را در سینه‌هامان زنده می‌بینم هنوز
آن‌همه لطف و صفا از یاد رفتن ممکن است؟!

#بهزاد_پاکروح
قصۀ عشق، انتشارات اندیشه‌سرا، ۱۳۸۳

🌱لطفا برای دوستداران استاد بفرستید.
🌱مطالب این کانال‌ها اختصاصی‌اند، لطفا لینکشان را حذف نفرمایید.
🕯 t.center/andishehsarapub
🎸 t.center/pakruh