#بابای_خوبمچهل روزست که از میان ما رفته ای
روزگار چنان سیلیِ محکمی به اقبالِ سرنوشتم زد که همیشه جای سرخش پیداست.
در این چهل روز صدایت از ما دریغ شده است
من منتظر برگشت تو هستم در کنج اتاق.
به سیگاری که نکشیده ای فکر میکنم به جدول حل نشده ات به تلویزیون خاموش به جای همیشگی ات،و به دستانت که موهایم را نوازش میکرد.
بابای مهربانم؛گرچه تو نیستی اما خاطراتت همه جا با من است
و آن مرا می کشد درونم را به آتش میکشد
گاهی در خاموشی فریاد میکشم و نامت را صدا میزنم و جوابی جز سکوت برای شنیدن ندارم.
هرصبح که چشمانم را باز میکنم خود را در فیلمی میبینم که نبودنت گذراست برایم و به زودی زود تموم میشود
اما هرروز ادامه دارد
و من خود را مابین آن جا میگذارم
در بودنت بابا؛
بودنت که حسرت روزای بیداری ام است.
بابا،رویاهای من برای تو حسرتی بر دلم گذاشته است
رویای به کربلا فرستادنت از ۹سالگی به دوش میکشم
اما الان ۲۰سالم است و برای این رویا چاره ای جز گریه و حسرت ندارم.
خستگی نرسیدن ها در دلم انباشته شده است...
بابای خوبم ،دخترت را ببخش که نمیدانست آخرین بار است که پدرش را میبیند و بی خداحافظی او را ترک میکند.
قهرمانم،در هرلحظه از زنده بودنم تو با من زندگی میکنی
و نفس میکشی و من سخت ترین راه را برگزیدم
صبور بودن را.
هیچ حرف آخری وجود ندارد برای من و تو
گرچه سخت است شروع زندگی من پایان تو بود بابا.
#سپیده🔲 @kalikolaiha 🖤
