حضرت سعدی چه زیبا فرمود: یکی قطره باران ز ابری چکید خجل شد چو پهنای دریا بدید که جایی که دریاست من کیستم؟ گر او هست حقا که من نیستم چو خود را به چشم حقارت بدید صدف در کنارش به جان پرورید سپهرش به جایی رسانید کار که شد نامور لؤلؤ شاهوار بنازم به همت بلند آن کسی که در خود نبیند جز اندر بسی ـــــــــــــــــــــــــــــ منبع: بوستان سعدی (در باب تواضع) #حکایت_آموزنده •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• ● 𝗝𝗢𝗜𝗡 : @kalam_ve_qalam