من
#فاطمه_رحیمی هستم، فقط ۱۶ ساله بودم وقتی در ۱۳ آذر ماه ۱۴۰۱ کشته شدم. من اهل و ساکن خمین در استان مرکزی بودم. علاقه زیادی به هنر داشتم و قصد داشتم به هنرستان بروم و نقاش شوم.
وقتی قیام
#زن_زندگی_آزادی آغاز شد،خیابان های شهر من نیز مملو از زن و مرد معترض بود.حجاب سوزان یکی از فعالیت های هر روز ما بود. در ۱۳ آذر مثل روز های قبل در تظاهرات شرکت داشتم که ناگهان سرکوبگران به طرفم حمله ور شدند و با باتوم ضربات متعددی به سرم زدند و همین باعث شد که جانم را از دست بدهم.
نیروهای امنیتی به خانواده ام فشار آوردند که با هیچ رسانه ای صحبت نکنند و مرگ من را خودکشی اعلام کنند. اما این دروغی بیش نبود، چرا که من عاشق زندگی بودم. عشق به تغییر این شرایط فلاکت بار برای اکثریت مردم، عشق به تغییر موقعیت اسفناک زنان ، عشق به تغییر این همه ستم به ملیت ها، به اقلیت های جنسی و جنسیتی. بله من عاشق زندگی بودم و خواهان تغییرات ریشه ای در تمام سطوح این جامعه درب و داغانی که جمهوری اسلامی ساخته است.
من نیستم ولی این رویا نمرده و شما می توانید با ادامه مبارزه آن را به واقعیت تبدیل کنید.
#زن_انقلاب_رهایی #سرنگونی_انقلابی @kaarzaar
Иран
