✅ #آموزش_حقوقی📍 #بخش۴🔺قوانین کلی درمورد سؤالات مرحله تحقیق مقدماتی
دادسرا و دادگاه در بیان نوع سؤالات خود با محدودیتهایی قانونی روبرو هستند و متهم میتواند از پاسخگویی به سؤالات غیرقانونی آنها خودداری کند. در اکثر موارد متهمان صنفی، سیاسی مجبور به پاسخگویی به سؤالات میشوند. برخی برای آن که بعدها بتوانند فشار حاکم بر ایام بازجویی را اثبات کنند، در پاسخ به هر یک از این سؤالات به طور کتبی اول به غیرقانونی بودن سؤال اشاره و سپس پاسخ خود را مینویسند. در صورت اجبار به پاسخ دادن و اگر حتی به متهم اجازه داده نمیشود که تذکر کتبی خود را بنویسد، ضروری است متهم اطلاع خود از قانون را در موارد مختلف به بازجویان یا مقامات قضایی یادآور شود. هر چند پاسخ به سؤالات غیرقانونی از جمله مدارک معتبر در دادگاه نیست و نمیتواند مورد استناد قرار گیرد ولی در حال حاضر ملاک بسیاری از احکام صادره در پروندههای سیاسی اظهارات بیان شده در پاسخ به این سؤالات بوده است. توصیه میشود در پاسخ به این سؤالات هم متهم نهایت توجه را داشته باشد تا نتواند به عنوان مدرک جرم علیه وی یا دیگری در دادگاه به کار رود.
🚫سؤالات غیر قانونی
موارد زیر سؤالاتی غیرقانونی محسوب شده و متهم میتواند از پاسخگویی به آنها خودداری کند؛
🔹سؤالات غیر مرتبط با موضوع اتهام
مقامات تحقیق و یا قاضی نمیتوانند سؤالاتی که هیچگونه ارتباطی با جرم یا جرائم تفهیم شده به متهم ندارد، از او بپرسند. به عنوان مثال اگر جرم تفهیم شده به موکل اخلال در نظم عمومی از طریق حضور در تظاهرات خیابانی است نمیتواند در مورد شرب خمر ارتکاب یافته توسط او هم شروع به تحقیق و پرسیدن سؤال کنند. مگر آن که اتهام شرب خمر به متهم قانوناً تفهیم شود که در این صورت هم مرجع رسیدگی به آن نمیتواند دادگاه انقلاب باشد.
🔹سؤال کردن در مورد عقاید متهم
تفتیش عقاید ممنوع است و نمیتوان از متهم در مورد اعتقادات و نظراتش سؤال نمود. به عنوان مثال نمیتوان از او پرسید نظرش در مورد حوادث پس از انتخابات چه بوده یا او چه نظری در مورد رهبر یا دیگر مسئولان حکومتی دارد.
سؤال در مورد اعتقادات مذهبی فرد و انجام اعمال عبادی چون نماز خواندن یا… نیز تفتیش عقیده محسوب میشود.
🔹سؤال کردن در مورد امور خصوصی متهم واطرافیان وی
در اغلب موارد سؤال در مورد امور خصوصی متهم و اطرافیانش به صورت رسمی و کتبی از انجام نمیشود و صرفاً به عنوان روشی برای آزار روانی متهم بهکار میرود.
پیشنهاد میشود از هرگونه پاسخگویی به این سؤالات اجتناب گردد زیرا حریم دفاعی متهم را بیشتر شکسته و بازجویان متهم را تحت فشار بیشتری قرار میدهند.
سؤال در خصوص روابط خانوادگی، عاطفی و جنسی متهم یا دیگران از جمله این موارد است.
🔹سؤالات تلقینی
قاضی نمیتواند در سؤال خود به نحوی ارتکاب جرم را به متهم القا کند. مثلاً نمیتواند در حالی که اتهام شخص، اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تظاهرات است و متهم آن را انکار میکند از وی بپرسد چه کسان دیگری را برای اعتراض با خودت بردی؟
#اگاهی_دانایی#اشنایی_با_حقوق_خود🔸🔸🔸https://t.center/k_F_ALBORZ