💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ ...ای اباذر! هرگاه به کسی علمی داده شود که او را به گریه نیاوَرَد، حقیقتاً به او دانشی بی‌سود داده شده است. چرا که خداوند در کتابش علما را چنین مدح می‌کند؛ «إِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذا یُتْلی عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً - وَ یَقُولُونَ سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولًا - وَ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ یَبْکُونَ وَ یَزِیدُهُمْ خُشُوعا (إاسراء:107تا109) به راستی كسانى‌ كه پيش از آن به آن‌ها علم داده‌ شده، هنگامى‌كه قرآن بر آنان خوانده‌ مى‌شود، سجده‌كنان به خاك مى‌افتند - و مى‌گويند: «منزّه است پروردگار ما، كه وعده‌اش به يقين انجام شدنى است». - آن‌ها [بى‌اختيار] به خاك مى‌افتند و گريه مى‌كنند و [اين آيات، همواره] بر خشوعشان مى‌افزايد.» ای اباذر! هرکه می‌تواند گریه کند، بگرید و هرکه نمی‌تواند گریه کند در دل همواره محزون باشد و حالت گریه بر خود گیرد، چرا که آدم سنگدل از خدای متعال دور است، هر چند خودش متوجّه نباشد. ای اباذر! خداوند می‌فرماید که برای یک بنده، دو بیم و خوف را جمع نمی‌کنم و دو امن و راحت نیز بدو نمی‌بخشم. اگر در دنیا از خوف من در امان و فارغ باشد (از من نترسد)، در قیامت گرفتار بیمش سازم و اگر در دنیا از من بترسد، از خوف قیامت در امانش بدارم. ای اباذر! مردی که به کارهای خوب خودش تکیه دارد و دلگرم است و گناهان کوچک را [بدون خوف تا دم مرگ] رها نمی‌کند، در روز قیامت خداوند بر او خشمگین خواهد بود. نیز مرد دیگری که گناه مرتکب می‌شود ولی بعداً آن‌ها را ترک می‌کند، در قیامت در امان خواهد بود. ای اباذر! اگر کسی به قدر هفتاد پیغمبر عمل [صالح] دارد، باید آن‌ها را به چیزی نشمرد، و همواره در اضطراب باشد که نکند در قیامت نجات نیابد [و تکیه‌اش به عملش نباشد؛ چرا که بدون فضل خداوند، اگر ترازوی عدل نهاده شود، احدی نجات نیابد]. ای اباذر! آن‌گاه که بنده گنه‌کاری را در قیامت می‌آورند و گناهانش را در برابر دیده‌اش می‌نهند، می‌گوید: من در دنیا همواره بر این گناه خود ترسان بودم. در نتیجه‌ی [صدقِ] همین سخن اوست که بخشیده می‌گردد. ای ابوذر! گاه بنده‌ای گناه می‌کند و بهشت می‌رود». ابوذر می‌گوید:‌ پرسیدم: «چگونه ای رسول خدا»؟ حضرت فرمود: «گناهش همواره در برابر چشمش است، از آن توبه می‌کند و [و از شر هوای نفسِ خود و ابلیس] به سوی خدای عزّوجلّ می‌گریزد تا به بهشت رود... ...ای اباذر! مؤمن گناه خود را چون سنگى بزرگ بر بالاى سر خود مى‌بيند كه هر لحظه ممكن است بر فرق سرش افتد و كافر [و منافق] گناهش را چون صداى بال مگسى پندارد كه از جلوى گوشش گذشته باشد. اى اباذر چون خداوند متعال خير بنده‌اى را بخواهد گناهانش را برابر ديدگانش قرار می‌دهد و اگر بدى بنده‌اى را بخواهد [و به واسطه‌ی لجاجتش در معصیت او را به حال خود واگذارد] گناهانش را از يادش می‌برد. اى اباذر به کوچکی گناه مَنِگَر و لكن به عظمت خدايى كه عصيانش كرده‌اى توجه كن. اباذر همانا نَفَس كشيدن مؤمن از نظر اضطراب و دگرگونى از گناه، سخت‌تر است از نفس كشيدن گنجشك هنگامى كه در كمند گرفتار مى‌شود... ⬅ ...يا اباذر: من اوتى من العلم ما لايبكيه لحقيق ان يكون قد اوتى علم ما لاينفعه، لان الله عزوجل نعت العلماء فقال: يا اباذر: من استطاع ان يبكى فليبك و من لم يستطع فليشعر قلبه الحزن وليتباك ان القلب القاسى بعيد من الله و لكن لايشعرون. يا اباذر: يقول الله تبارك و تعالى: لااجمع على عبد خوفين و لااجمع له امنين فاذا امننى فى الدنيا اخفته يوم القيامة و اذا خافنى فى الدنيا امنته يوم القيامة. يا اباذر: لو أن رجلاً كان له كعمل سبعينن نبياً لاحتقره و خشى ان لاينجو من شر يوم القيامة. ...يا اباذر: ان الرجل ليعمل الحسنة فيتكل عليها و يعمل المحقرات حتى يأتى الله و هو عليه غضبان و ان الرجل ليعمل السيئة فيفرق منها فيأتى الله عزوجل امنا يوم القيامة. يا اباذر: ان العبد ليدنب فيدخل به الجنة. فقلت: و كيف ذلك بابى انت و امى يا رسول الله؟ قال (صلى الله عليه و آله و سلم): يكون ذلك الذنب نصب عينيه تائباً منه فاراً الى الله عزوجل حتى يدخل الجنة. ...ان المؤمن ليرى ذنبه كانه تحت صخرة يخاف ان تقع عليه و ان الكافر ليرى ذنبه كانه ذباب مرّ على انفعه. يا اباذر: ان الله تبارك و تعالى اذا اراد بعيد خيراً جعل الذنوب بين عينيه ممثلة و الاثم عليه و بيلاً و اذا اراد بعبد شراً انساه ذنوبه. يا اباذر: لاتنظر الى صغر الخطيئة و لكن انظر الى من عصيت. يا اباذر: ان نفس المؤمن اشد ارتكاضاً من الخطيئة من العصفور حين يقذف به فى شركة... 📚 امالی (شیخ طوسی): ص۵۲۹ @justhadis110 https://chat.whatsapp.com/I2CfUQ5f4PlGRj1f0m04EB