مأمن نویسندگان خانه‌ی دلگشای هاینریش بل، در دهکده‌ای در پنجاه کیلومتری کلن، کنج دنجی است که هم گلشیری، پارسی‌پور، معروفی، و دیگران را در خود جای داد و هم سولژنیتسین و دورفمن را. خانه‌‌ای ییلاقی که سالانه میزبان نویسندگان و هنرمندانی از سراسر جهان بود. گویی قلب مردی که در گورستان زیبای بورنهایم‌ مِرتن آرمیده است همچنان در آثار نویسندگان و هنرمندانی می‌تپد که خانه‌ی او مأمنی امن برای آفرینش آثار است. در همین خانه بود که بُل و آنه‌ماری از آریل دورفمن، نویسنده‌ی اهل شیلی، نیز پذیرایی کردند. در همین دیدار بود که بُل به دورفمن قول داد در انتشار رمان جدیدش بیوه‌‌ها در شیلی به او یاری دهد. رمانی که قرار شد چنین وانمود شود نویسنده‌ای دانمارکی که در جنگ جهانی کشته شده، آن را نوشته و نسخه‌ی دست‌نویس‌ آن را هاینریش بل «پیدا» کرده و به شیلی، برای انتشار فرستاده است. آن روز بُل، با چشمکی شیطنت‌آمیز به دورفمن گفت: وقتی به سولژنیتسین کمک کردم که نسخه‌های دستنویسش را به خارج از کشور بفرستد، چرا به تو کمک نکنم تا نسخه‌ی دستنویس رمانت را به داخل شیلی ببری؟ سبک زندگی روزنامه‌نگاران  @journalistslifestyle