🔺پنج تا ده دقیقه بیشتر در اینجا نبودم، ولی انگار تکه‌ای از وجودم اینجا جا مانده. روضة الشهید الحوراء، انگار تکه‌ای از بهشت است، شبیه بهشت زهرای سالهای اول بعد از جنگ؛ شبهايش پر از جوانان و نوجوانانی است که سر قبر دوستان شهیدشان نشسته‌اند، دعا میخوانند، گریه میکنند یا مبهوت نشسته‌خانواده‌های تازه شهید داده‌ای که حس‌وحال بهشت زهرای آن سالها را دارند. 🔺آنجا زمان گذشته اما حس‌وحال دهه شصت بین مردم مانده، همان حس‌وحالی که در ماها کمرنگ شده است. از قضا قبر شهید زنجانی مدافع حرم ایرانی جزو پر مشتری‌ترینهاست. 🔺آنجا دل آدم برای قدیم‌های خودمان تنگ میشود. آنجا آدم احساس میکند، انقلاب زنده است، جریان دارد، فوج فوج نسل‌های جدید و آدمهایی از جاهای مختلف دارند به آن میپیوندند، از تهدید و تطمیع و زخم زبان و... نمی‌ترسند و پرچم را بالاتر از جایی که قبلی‌ها زدند، جایی نزدیک افق نصب میکنند.