‍ در هواپیمای SR-71 Blackbird، Triethylborane (TEB)/ تری‌اتیل‌بوران نقش حیاتی داشت. به دلیل نقطه اشتعال بالای سوخت JP-7، نیاز به یک سیستم احتراق خاص وجود داشت. TEB ماده‌ای شیمیایی بود که به محض تماس با هوا خودبه‌خود شعله‌ور می‌شد. چرا TEB به موتور J58 تزریق می‌شد؟ 1. استارت اولیه موتور: به دلیل ویژگی‌های سوخت JP-7، برای روشن کردن موتورهای J58 از TEB استفاده می‌شد. استوانه کوچکی که در بالای موتور نصب شده بود، حاوی حدود 0.7 لیتر (1 و 1/4 پینت) TEB برای این منظور بود. 2. احتراق در پس‌سوز (Afterburner): علاوه بر استارت اولیه، TEB هنگام فعال کردن پس‌سوز نیز تزریق می‌شد. این احتراق سریع، به موتور کمک می‌کرد تا در سرعت‌های بسیار بالا و تغییرات ناگهانی رانش، کارایی خود را حفظ کند. محدودیت استفاده از TEB: هر موتور J58 به اندازه 16 مرتبه تزریق TEB در مخزن خود ذخیره داشت که برای روشن کردن موتور و فعال کردن پس‌سوز کافی بود. با توجه به ظرفیت محدود، خلبانان باید به‌دقت از آن استفاده می‌کردند تا در شرایط اضطراری با مشکل مواجه نشوند. این سیستم منحصربه‌فرد، به SR-71 امکان می‌داد تا در سرعت‌ها و ارتفاعات فوق‌العاده بالا، عملکرد بی‌نظیری داشته باشد و به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین هواپیماهای دوران خود شناخته شود. از کتاب : SR-71