بگویید شما بگویید نخوابم؟ با همان فلزهای آویخته بر گردن همان فلزهای شماره دار ؟! همان شال راه راه میگرفت عکس، مدام از من سه رخ ، دو رخ ، نیم رخ با همان انگشتهای اشاره که سبز شدند آبی شدند سیاه شدند همهی انگشتانم چرا هر جا میروی میگیرند از انگشت اشاره، نشانه؟ بخوابم بلکه در کابوسهام لاغر شوم لای پرانتزهای هیچ آویزان شوم از شماره ها #افروز_کاظمزاده #مجموعه_شعر #یکزن_کمتر_یکمرد_بیشتر #نشر_زیرزمینی #جماعت_تعطیل