حافظه‌ی فقرا از حافظه‌ی ثروتمندان کم مایه‌تر است، در مکان مرجع‌های کم‌تری دارد، چون فقرا محل زندگی خود را کم‌تر ترک می‌کنند، در زمان هم با آن زندگی یکنواخت و تیره مرجع‌های کم‌تری دارد. البته حافظه‌ای هم هست که در دل جای دارد و می‌گویند از همه مطمئن‌تر است اما دل را هم رنج و کار فرسوده می‌سازد و در زیر بار خستگی زودتر فراموش می‌کند. برای فقرا فقط نشانه‌های مبهمی در راه مرگ به جای می‌گذارد. وانگهی برای آن که بتواند طاقت بیاورند نباید گذشته را زیاد به خاطر آورند، بلکه باید به همان چیزهای روزبه‌روز و ساعت‌به‌ساعت بچسبند. ص87 #آلبر_کامو #آدم_اول ترجمه #منوچهر_بدیعی #انتشارات_نیلوفر #جماعت_تعطیل @jamaat_e_taatil