در یک سالگی فاجعه
#پلاسکو🔻آتش
نشانان این شهر -
#تهران- در 30 دی 95 با ساختمانی درحال ویرانی روبرو شدند. پلاسکو آن روز در
آتش میسوخت. ساختمانی قدیمی در ضلع شمال شرقی چهارراه استانبول. در آن روز 16
آتشنشان زیرآوار پلاسکو جان باختند. آنان جان خود را فداکردند تا مردمانی دیگر، بتوانند به زندگی خود ادامه دهند.
اما فروریختن پلاسکو تنها یک فاجعه غم انگیز نبود، غمی که با اعلام یک روز عزای عمومی و سالگرد و تقدیر از خانواده
#آتشنشانان از آن بگذریم. پلاسکو «آژیرِ» خطری بود؛ خطری که تهران را تهدید میکند. سوال این است که تهران این کلانشهر 14 میلیونی، چقدر
#ایمن است؟ سازههای
#فرسوده این شهر تاب تحمل
آتشسوزی و زلزله را دارند؟
#شهرداری_تهران چه برنامهای برای نوسازی این ساختمانها را دارد؟ سازههای فرسوده به کنار برجها و مراکز خرید بلندمرتبهی نوساز که در کوچههای باریک ساخته شده اند، چه وضعی دارند؟ در زمان وقوع زلزله یا
آتش، ماشینهای امداد و نجات چگونه باید به این ساختمانها برسند؟
اگر این ساختمانها برخلاف مقررات ساختهمیشوند چرا «برخوردی» با آنها صورت نمیگیرد؟ «برخورد» به معنای جریمه نیست. وقتی یک ساخت و ساز غیرقانونی با جریمهای قانونی میشود، این جریمه بدل به قیمت ساخت و ساز غیرقانونی میشود. همانطور که در سطح شهر برنامهی طرح ترافیک به این سورفته است. جریمهها و مشوقهای مالی تنها منجر به افزایش هزینهها برای یک شهروند تهرانی و توزیع طبقاتی امکانات شده است. اگر قرار است قوانین تضمینکننده کاهش آلودگی هوا و ساختوساز ایمن شهری به نفع تمامی شهروندان تهرانی باشد باید به جای فروختن جواز آلوده کردن و جواز ساختوساز غیرمجاز، برخورد قاطعی با صنایع و وسایل نقلیه آلودهکننده تهران و همچنین پیمانکارانی که اقدام به ساخت و سازهای غیرقانونی میکنند صورت گیرد.
@IUSTArman