اگر این دردها و مصیبت‌ها (که برای برادرانمان اتفاق می‌افتد) مایه‌ی تقرب بیشتر ما به خداوند شود و ما را هوشیار و مصمم کند، ما به سوی انجام اعمال واجب و یا ملزومات اعمال واجب روی آوریم، خیل عظیمی از مردم را ببینیم که به سوی خدا باز می‌گردند و در مورد مشکلات امت و واقعیت‌های موجود می‌اندیشند و در راه فهم و آگاهی و علم و عمل و نصرت می‌کوشند (حتی اگر اینان اکثریت نباشند؛ اما صدایشان بلند و اثرات اصلاحی‌شان واضح و انکار منکرشان روشن باشد.) در این‌صورت بدانید که خداوند، برای امت اراده‌ی خیر دارد و عاقبت امت به سوی خیر است و آنچه در حال وقوع است، چیزی نیست جز رنجی که امیدی بزرگ را یدنبال می‌آورد‌. اما اگر غفلت عموم مردم و گرایش آنها به لهو و لعب را می‌بینی، مردمی را می‌بینی که با اراده‌ و اختیار خود مظلومان را ناامید می‌کنند و از ظالم یا افراد حاضر در جبهه‌ی ظالم تمجید می‌کنند (بدون حضور اصلاح‌طلبانی که ظلم را تقبیح کنند و با صدای بلند و واضح آن را نهی کنند)، در اینجا بدانید که عاقبت امت، به سوی شر است و آنچه بر سر راه امت است وحشتناک‌ست؛ و در این شرایط باید از عذاب الهی برای همگان ترسید. استاد احمد السید 🌺📝@Islamic3questions