💢 #ژان_بودریار جامعه شناس فرانسوی:
@IranSociology🔆امروزه در اطراف ما شواهد بسیار زیادی از مصرف و فراوانی به چشم می خورد: از انواع واقسام اشیا ، خدمات وکالاهای مادی که پدیدآورنده نوعی جهش بنیادی در اکولوژی نوع بشر هستند . سخن دقیق تر آن که امروزه ، افرادمرفه مانند گذشته، بیش از آن که در محیط اطراف خودبا دیگر انسانها سرو کار داشته باشند، با اشیا در ارتباط اند. مراودات روز مره آنان، دیگر چندان با هم نوعان شان صورت نمی گیرد و براساس آمارها ، باسیری صعودی، صرف دریافت کالاهاوپیامها و دست کاری در آن ها می شود. مفاهیم محیط وفضا، بی شک از زمانی رواج بیش تری یافته اند که در واقع ما از دیگر انسانها فاصله گرفته ایم ، [ درنتیجه] حضور آنها را کم تر احساس می کنیم و چندان طرف گفت و گوی آنها واقع نمی شویم و در عوض، بیش تر زیر نگاه ساکت اشیای مطیع و توهم انگیزی قرار داریم که همواره یک چیز را برای ما تکرار می کند و آن چیزی نیست جز بهت وحیرت، فراوانی مجازی و فاصله گرفتن از دیگران. همان گونه که کودکی که در میان گرگها بزرگ میشود به گرگ تبدیل میشود، ما نیز آرام آرام حالت ابزاری پیدا می کنیم . ما در عصر اشیا، زندگی می کنیم: باریتم آنها و براساس ظهور و افول پیاپی آنها زندگی می کنیم.
🔆اشیا در زمره گیاهان و حیوانات نیستند. با وجود این، آنها در ما احساس نوعی پوشش گیاهی انبوه یا [ چیزی شبیه به] جنگل را به وجود می آورند که در آن انسان وحشی جدید دوران مدرن، به زحمت بازتاب های تمدن را می یابد. ..... با وجود شکوه جلال ونیز کثرت و فراوانی شان، هرگز نباید فراموش کنیم که آنها حاصل یک فعالیت بشری و تابع قانون ارزش مبادله، و نه قوانین اکولوژیک طبیعی ، می باشند.
نقل از کتاب " جامعه مصرفی " /
ژان بودریار / ترجمه پیروز ایزدی / نشر ثالث
🌐جامعهشناسی
👇https://t.me/joinchat/AAAAADusPvd55HU6gKBynA