📃کرونا و مصائب جمعی: عیان شدن واقعیات اجتماعی (بخش اول)
🔸(با یادی از یار تازه سفر کرده، روانشاد دکتر فریبرز رئیس دانا)
✍️ دکتر
#پرویز_پیران💢دکتر
پرویز پیران در کانال شخصی تلگرامشان فایلهای صوتی جداگانهای دربارهی اپیدمی کووید19 برای مخاطبان و علاقهمندان علوماجتماعی ارائه کردهاند که این فایلها از امروز در دسترس مخاطبان جامعهشناسی قرار خواهند گرفت. بخش اول سخنان دکتر
پرویز پیران را
اینجا بنشوید. گزارشی کتبی از اظهارات دکتر
پیران پیرامون کووید19:
🔴معمولاً میگویند «چشمها را باید شست»، اما در جهان کنونی و بخصوص در اایران باید چشمها را سنگ پا کشید بعد شست. ما به بازتعریف و بازبینی زندگی نیاز داریم. کرونا اجازه میدهد که بازتعریفی و بازسازی و بازیابی زندگی را ضرورتش را تجربه کنیم. باید از فراموشی جان صحبت کرد.
🔘در اپیدمی کووید19 با یک پدیدهی اجتماعی کامل و اثرگذار بر همهی ابعاد روبرو هستیم که این پدیده رفتارهایی را ایجاد میکند که در شرایط عادی اینها دیده نمیشوند. پدیدههای همهگیری کووید19 یک Disaster یا «بدآمد همگانی» یا «مصائب جمعی» است، بدآمدها به سه دستهی بزرگ تقسیم می شوند:
1. مصائب جمعی طبیعی: زلزله، سیل، آتشفشان، گردبادهای ویرانگر و هر رویداد طبیعی دیگر که مربوط به طبیعت است.
2. دستهی دوم مصائب جمعی انسانساخت است: مانند نشت نیروگاه اتمی چرنوبیل، انفجار کارخانه شیمیایی بوپال هند که بیش از دویست نفر را کشت و آثار درازمدتی داشت. مانند هیروشیما، انفجار کشتی که یکی از زمینههای پیدایش جامعهشناسی disaster بود.
3. دستهی سوم مصائب جمعی بسیار ویرانگری است که در اثر دستکاری بسیار ویرانگر انسانها ایجاد شدهاند، مانند خشک شدن تالابها، تغییرات آب و هوایی، گازهای گلخانهای و غیره... که با اینکه در طبیعت رخ میدهد اما ناشی از عوامل انسانساخت است. این مصائب طبیعی-انسان ساختاند.
🔘معمولا disaster ها مدتهای کمی وجود دارند اما آنچه باقی میماند پیامدهایش است. در جامعهشناسی disaster واژهای به کار میبرند (Quintessential social phenomena) که به این معناست که «پوست کندهترین نمونه» است، یعنی هیچ حشو و شواهدی ندارد. یعنی تنها پدیدههایی هستند که اجازه میدهند برای مدت کوتاهی انسان بدون ماسکها، اداها، کلکها و ظاهرسازیها بروز کند. به همین دلیل بسیار مهماند. چون فقط در این زمان است که شما میتوانید انسان پوستکنده را ببینید. این انسان پوستکنده همچنان خودمحوریهای بسیاری انجام میدهد و از طرفی قهرمانیها و انسانیتهای باورنکردنی. در واقع خدا و شیطانی که درون هر انسانی هست را کاملاً برملا میکند. مانند کسانی که ماسک میخرند احتکار میکنند و هزار حقه بازی که راه افتاده است. حمله به فروشگاهها و غیره...
🔘من معتقدم در ایران باید از پدیدههای «رک و راست کننده» ، «پوست کنده کنندهی تام» و تمام استفاده کنیم. به دلیل اینکه به دلیل سابقهی مصیبت در ایران وقتی مصیبت رخ میدهد بر همه چیز اثر میگذارد. وقتی میگوییم total social phenomenal با پدیدهای بزرگ و عظیم و یک آوار عظیم مواجهایم. درباره پدیدهی کرونا باید پژوهشهای دقیقی صورت گیرد که پدیدهها و رفتارهای خارج از قاعدهی زندگی است را ثبت کنیم. زمان و دلیل اتفاق افتادنش را ثبت کنیم. من معتقدم که نیازمند تجزیه و تحلیل و شناخت کنش و واکنشهای اجتماعی هستیم. ما میتوانیم برنامهی زندگی یک جامعه را از الان از disaster آغاز کنیم. رفتارهایی که باید حذف شود، رفتارهایی که باید تقویت شوند، چگونه باید به همه چیز نگاه کنیم. بحث ما در جامعهی ایران این نیست که «چشمها را باید شست»، بلکه در دنیای کنونی و به ویژه در ایران «چشمها را باید اول حسابی سنگ پا کشید» و بعد شست. ما به بازتعریفی و بازبینی زندگی نیاز داریم. باید ضرورتش را تجربه کنیم. باید بازاندیشی زندگی در جانمان بنشیند.
🎙 فایل صوتی بخش اول اظهارات دکتر
پرویز پیران را
اینجا بشنوید.
🌏جامعهشناسی
👇🆔 @IRANSOCIOLOGY