#مهندسی_سوانح#prevention#natural_disasters#FrameworkMulti
#hazard Multi
#risk & Multi
#Peril Assessment
ارزیابی چندمخاطره، چندخطرپذیره و اخیرا چندین بلا(Peril) کلیدواژههایی که به ترتیب یکی پس از دیگری در ترمینولوژی کاهش خطرپذیری تکامل یافتند.
ارزیابیهای یکپارچه ای که در قالب یک فریمورک به سنجش توان خطرپذیری سوانح طبیعی، مخاطرات و بلایا میپردازند، قابلیت اعتماد سازی مستحدثات احداثی و برنامهریزی کاربری اراضی را مدلسازی ریسک میکنند و اکنون به فاز سرمایهگذاری متناسب رسیدهاند. این زنجیره ارزیابی در بازنگری عملکرد کلی کاهش خطرپذیری، جز ارزیابی کامپوننت های خطرپذیری هستند، ارجحیت گزینههای تاب آوری و استراتژی برنامهریزی کاهش خطرپذیری مبتنی بر همین ارزیابیهای انتخابهاست.
ارزیابیریسک چندمخاطره، ریسک چندگانه و پیآمد مالی چندبلای(حتمی)(Multi Peril)
همه فرآیندهای آبشاری ارزیابی و قابلیت اعتماد سازی نتایج تحلیلها میباشند. یعنی هرکدام(چندینبار تحلیل و آزمایشات علمی، عملکردی و اثربخشی آنها صورت میپذیرد تا به میزان مناسبی از صحت احتمالات برسد) همگی قبل از مدلسازی فاجعه (catastrophe modeling) در فریمورک هستند. دو سال اخیر فریمورک به سمت سرمایهگذاری و اختصاص منابع رسیده که پس از رسیدن به قابلیت اعتماد مناسب، روند حیاتی است. دانش کاهش خطرپذیری درحال جذب سرمایهگذاری متناسب از بانکهاست.
همان روندی که
Arup با همکاری سازمان های بینالمللی و بانکهای جهانی درحال انجام آن است.
اغلب شرکت چندملیتی Arup را بخاطر طرحهای معماری و شهرسازی مشهوری میشناسید که اپرای سیدنی یا ساختمان لیندنهال و بسیاری طرحهای معماری و شاخص از آن جمله اند، ولیکن در سالهای اخیر طراحان توانمند Arup راهکارهای سازهای پیشگیری از وقوع بلایا را طراحی میکنند، طرحهای جامع چندمخاطره کاهش خطرپذیری در مقیاس شهری، منطقهای و سرزمینی.
این چرخه اقتصادی و تکنولوژی همزمان به سرمایهگذاری و تداوم توسعه و سرمایهگذاری در پیشرفت علم کمک میکند(علم و ثروت هردو درکنار هم).
فریمورک مهندسی های برنامه ریزی کاهش خطرپذیری از بستر علوم جغرافیا، اطلاعات مکانی و مخاطرات محیطی به سمت حیطه های تخصصی گستره HSE، مدلسازی ریسک و ارزیابی پیآمدهای تصمیمگیری در مهندسی سیستمها سوق داده شده. سمت طراحیهای کارآمدتر سازه ای و ارتقاء ایمنی توسعه در این Nexus.
دارالهندسه و Arup از تعامل جغرافیدانان، مهندسان عمران و معماری، مهندسی سیستم، علوم کامپیوتر و برنامهریزی سرمایهگذاری ناشی از ارزیابی های پاسخ طیفی ساختگاه به فریمورک شبه حقیقی چندمخاطره کوچ کردند (هشدار به شرکتهای داخلی). زیرا پاسخ(response) در آخرین فاز چرخه سوانح قرار دارد و باید به پیشگیری رسید.
تحلیل پاسخهای طیفی ساختگاه با محوریت زلزله به تنهایی پاسخگوی نیازهای سازه ای ساختمان ها در مواجهه تغییرات اقلیمی و گستره بلایا نیست. از این رو دانشمندان در صدد یکپارچه سازی راهکارهای سازه ای و غیرسازه ای برای این منظور برآمدند. طراحی فرآیندهای سیستماتیکی که در آن همه نیروهای طبیعت به solution واحدی مبدل میشوند.
ارزیابیهایی که در تحلیل سود-هزینه به نفع سرمایه گذاری و توسعه منطقه ای با راهکارهای ساده کنونی نمیباشد ولی مسیر اقتصادی سازی فناوریهای جدید را باز میکند(Fintech)
اینها زیرساخت جامع طراحی برمبنای عملکرد هستند. روشهای فعلی درحال بازنگری اند تا بتوان با همانها با تهدیدات پیش رو مقابله نمود ولیکن...
در طراحی های جدید بنا به ظرفیت های مشخص شده و مقاومت معینه مصالح ممکن است میزان تاب آوری سازه ای طراحی برآورده کننده تقاضای سازه ای مورد نیاز ساختگاه نباشد و پس از انجام بازبینی در طراحی، طرحهایسازه ای گران تمام شود. آنقدر که در تحلیل سود-هزینه دیگر با میزان سرمایهگذاری در امکان سنجی یا طرح توجیه فنی اقتصادی سربه سر نشود.
وقتی که متره و برآوردهای انجام شده برمبنای طراحی با نوع کاربری، میزان اهمیت و سطح تداوم کاربری، عمر معین ساختمان و... همگی بر لایه ظرفیت سرمایه گذاری قرار گرفتند آنگاه توانمندی طراحی این چرخه Nexus معین میشود. آنگاه باید به دنبال برنامه توسعه ای بود همان کاری که بانکهای توسعهی آسیایی، بانک جهانی و صندوق های سرمایهگذاری و بیمهای آنها درحال انجامند و آن را در کارهای
Arup میبینیم.
زیربنای قیاس غلط و انتخاب بین دو موضوع حیاتی علم بهتر است یا ثروت؟. این قیاس مانع از پیادهسازی این فریمورک شده
موضوع قرارگرفتن در فاز پاسخ طیف ویرانگر در طراحی را میتوان با تعویض جانمایی و یا کاربری اراضی حل نمود ولی روشهای طراحی مبتنی بر نیرو، همگام با میزان اهمیت کاربری، نوع مدل شهرسازی و راهکارهای عملی اینجا حائز اهمیت میشوند ولیکن فقط با Nexus کاهش خطرپذیری منطقه ای که فریم ورک جامعتری است حل میشوند.