من آلان هستم در ۲۰۱۲ در دوران جنگ داخلی سوریه در کوبانی بدنیا آمدم. در ۲۰۱۵، هنگامی که ۳ساله بودم به اتفاق برادر ۵ساله‌ام گالیپ و پدر و مادرم از سوریه جنگ‌زده رهسپار جزیره کوس یونان شدیم. در این سفر من و گالیپ به همراه مادرم غرق شدیم و؛ تنها پدرم زنده ماند. پدرم برای من و خانواده‌ام از کانادا درخواست پناهندگی کرده بود ولی در ماه ژوئن به دلیل مشکلات اداری در ترکیه که باعث نقص مدارک‌مان شده بود رد شد. در نهایت، پدرم از سفر به کانادا منصرف شد و به فکر رفتن به اروپا افتاد: در آغاز یونان و بعد هم به کشورهای شرق و سپس غرب اروپا. پدرم از خویشاوندانش کمک گرفت و پولی را برای سفر فراهم کرد و خانواده‌اش را در قایق کوچکی نشاند. با در هم شکستن قایق‌مان هرسه عضو خانواده‌اش مردند. خانواده‌ای که آرزو داشت آنها را برای یک زندگی معمولی به جای بهتری ببرد. قایق حامل من و خانواده‌ام ۲۳سرنشین داشت که ۳نفر از ما کودک بودیم. زمانیکه تصویر پیکرم تیتر یک رسانه‌های جهان شد من یک حقیقت آشکار را فریاد زدم: "اگر قرار نیست پیکر بی‌جانم وجدان جهانیان را بیدار کند پس قرار است چه چیزی را تغییر دهد؟"!😢 ✍کوروش برارپور 🔻https://t.center/IranPostMahsa