👆👆👆 اصلاحات پیشنهادی متخصصان اغلب نیازمند صرف زمان، انرژی و منابع است. در حالی که سرکوب یا نادیده‌گرفتن نظرات، راه‌حلی ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر به نظر می‌رسد، هرچند در بلندمدت بسیار پرهزینه خواهد بود. تندروها و تملق‌گویان، حتی اگر فاقد دانش باشند، به‌دلیل حمایت بی‌چون‌وچرا از سیاست‌های جاری، ابزاری برای نمایش انسجام و قدرت نظام محسوب می‌شوند. این در حالی است که متخصصانی مثل دکتر رنانی ممکن است سیاست‌های ناکارآمد را به چالش بکشند. تندروها معمولاً از ایدئولوژی رسمی حمایت می‌کنند و در گفتمان‌سازی نقش دارند. این نقش، آن‌ها را به‌عنوان ابزارهایی مفید برای حاکمیت معرفی می‌کند، حتی اگر نظراتشان غیرعلمی یا غیرواقع‌گرایانه باشد. محدودسازی نظرات متخصصانی مانند دکتر رنانی به‌دلیل ترس از تغییر، نگاه کوتاه‌مدت، و اولویت‌دادن به وفاداری ظاهری به جای تخصص و دانش است. این رویکرد در بلندمدت باعث افزایش مشکلات ساختاری و کاهش اعتماد عمومی می‌شود. حاکمیت خردمند، به جای سرکوب نظرات علمی و دلسوزانه، باید از آن‌ها به‌عنوان فرصتی برای اصلاحات و تقویت پایه‌های حکمرانی استفاده کند. متأسفانه، در شرایط کنونی، نگاه تدافعی و اولویت‌های سیاسی مانع از بهره‌گیری از این فرصت‌ها شده است. رفع محدودیت‌ها از متخصصان مستقل و جبران دلخوری دکتر محسن رنانی نیازمند تعامل هوشمندانه، سیاست‌گذاری مناسب و همکاری میان نهادهای حکومتی است. در این مسیر، رئیس‌جمهور، با توجه به جایگاه خود به‌عنوان بالاترین مقام اجرایی و مسئول تقویت توسعه و تعامل مثبت با نخبگان، نقش کلیدی دارد. پیشنهادهای زیر برای حرکت به سمت رفع این محدودیت‌ها و بهره‌گیری از ظرفیت دکتر رنانی و سایر متخصصان ارائه می‌شود: رئیس‌جمهور می‌تواند در جلسات عمومی و خصوصی با سایر نهادها، به‌ویژه نیروهای امنیتی و قضایی، بر این موضوع تأکید کند که نقد متخصصان نه‌تنها تهدید نیست، بلکه فرصتی برای اصلاح و بهبود حکمرانی است . ایجاد کمیته‌های مشورتی از متخصصان، از جمله دکتر رنانی، برای بررسی مشکلات کشور و ارائه راهکارهای عملی می‌تواند قدمی مثبت باشد. این اقدام هم به بهره‌گیری از دانش آن‌ها کمک می‌کند و هم نشان‌دهنده احترام به نظراتشان است. رئیس‌جمهور، از طریق تعامل با رئیس قوه قضائیه و نهادهای امنیتی، می‌تواند به رفع محدودیت‌های وضع‌شده بر فعالیت‌های علمی و رسانه‌ای دکتر رنانی کمک کند. یک دعوت رسمی یا غیررسمی از دکتر رنانی برای همکاری و شنیدن دغدغه‌های او، می‌تواند دلخوری‌های او را کاهش دهد و فضای مثبتی ایجاد کند. رئیس‌جمهور می‌تواند نشست‌هایی را با حضور متخصصان دانشگاهی، نخبگان فکری، و مسئولان اجرایی ترتیب دهد تا فضایی برای تبادل نظر و ارائه پیشنهادات سازنده فراهم شود. دکتر پزشکیان به‌عنوان یک سیاستمدار معتدل و باهوش، می‌تواند میان نخبگان و نیروهای امنیتی نقش میانجی را ایفا کند و این اطمینان را ایجاد کند که نظرات دکتر رنانی و افراد مشابه تهدید نیست، بلکه فرصتی برای حل بحران‌ها است. رئیس‌جمهور باید با تاکید بر استقلال دانشگاه‌ها، اطمینان دهد که اساتید و پژوهشگران می‌توانند بدون نگرانی از سانسور یا سرکوب، به بیان نظرات خود بپردازند. این اقدام، زمینه را برای بهره‌گیری از توان علمی کشور فراهم می‌کند. رئیس‌جمهور می‌تواند با تعامل با قوه قضائیه، بر بازنگری در قوانین مربوط به آزادی بیان تاکید کند تا تضاد میان بیان نظرات علمی و محدودیت‌های قانونی کاهش یابد. اجازه فعالیت آزادانه به رسانه‌های علمی و پژوهشی، از جمله سایت‌ها و کانال‌های تلگرامی دکتر رنانی، می‌تواند به تقویت گفتمان‌های توسعه‌محور کمک کند. استفاده از دکتر رنانی و سایر متخصصان به‌عنوان مشاور یا تحلیل‌گر در رسانه‌های رسمی کشور می‌تواند به بهره‌برداری از ظرفیت فکری آن‌ها و ترمیم اعتماد عمومی کمک کند. رئیس‌جمهور یا نماینده او، مانند دکتر پزشکیان، می‌تواند در جلسه‌ای دوستانه با دکتر رنانی دیدگاه‌ها و نظرات او را بشنود. این اقدام نشان‌دهنده احترام و ارزش‌گذاری به تلاش‌های علمی و دلسوزانه او خواهد بود. اگر دکتر رنانی پروژه‌ها یا راه‌حل‌هایی برای حل مسائل کشور پیشنهاد دهد، رئیس‌جمهور می‌تواند از آن‌ها حمایت کرده و شرایط اجرای آن‌ها را فراهم کند. رئیس‌جمهور می‌تواند با تعامل با رئیس قوه قضائیه، بر اهمیت دیدگاه‌های نخبگان در توسعه کشور و ضرورت رویکرد سازنده به آن‌ها تاکید کند. ایجاد کارگروهی مشترک بین دولت، قوه قضائیه و نخبگان دانشگاهی، با هدف بررسی نظرات و پیشنهادات سازنده، می‌تواند به بهبود تعامل میان این گروه‌ها کمک کند. 👇👇👇 #فرهیختگان راهی به رهایی