از درگذشت استاد عزیز دکتر عباداله محمودیان  بسیار متأسف و اندوهناک شدم. در مدت نسبتا کوتاهی که ایشان رییس انجمن بودند به من که یک عضو علی البدل شورای اجرائی بودم، اولین مسئولیت رسمی ام در انجمن که سردبیری خبرنامه بود واگذار شد. هر بار که به تهران می آمدم مرا دعوت می نمود که مستقیما از فرودگاه به دفتر ایشان در دانشگاه شریف بروم. همیشه با گشاده رویی منتظرم بود و در موضوعات مختلف علمی و اجتماعی با من گفتگو می کرد. به نظرم یک ویژگی مهم که شاید از نظرها دور مانده است این بود که ایشان با جوانها بسیار مهربان بود، میدان فعالیت را برای آنها باز می کرد و مثل یک پدر همیشه همراه و یاورشان بود. یاد و خاطره این مرد بزرگ همیشه در دل‌های ما دوستدارانش باقی است. روحش شاد و قرین رحمت الهی باد. با احترام محمد صال مصلحیان رییس پیشین انجمن ریاضی ایران