انجمن آنتیتئیستهای ایران
• افسانه
#قوملوط در قرآن:
داستانی مبهم، سوالاتی بیپاسخ و پراکندهگوییها (۱)
داستان
#قوملوط هفت بار (و تقريبا بصورت تكراری) در قرآن آمده است، اما در همه موارد، تنها سوال لوط از قوم خود اين است كه چرا لواط میكنيد؟
به عبارت ديگر، گويی
#لوط هيچ هشدار يا نصيحت ديگری برای آنها ندارد.
• آيا قوم لوط همه كارهايش درست بود و هيچ گناه و فساد و نقطه ضعفی نداشت جز اينكه مردانش با هم لواط میكردند؟
• آيا آنها قومی معتقد به خدای واحد و پيامبران و كتابهای آسمانی و حساب و كتاب روز قيامت و بهشت و جهنم بودند و به دستورات دينی و قواعد اخلاقی عمل میكردند و فقط همين يک نقطه ضعف را داشتند؟
× هرگز
× زيرا اگر چنين بود در اين سطح مرتكب لواط نمیشدند.
اما در اين صورت، آيا بهتر نبود كه لوط به جای گير دادن به يك جرم خاص (لواط كردن) به مسائل و مشكلات اصلیتر، مهمتر و زيربنايیتری میپرداخت تا اين مشكل نيز به همراه مشكلات ديگر بطور طبيعی و ريشهای حل شود؟
• آيه ۱۶۴ نسا میگويد:
× … و پيامبرانی[را نيز پيش از تو فرستادهايم] كه [داستان] آنها را بر تو بازگو نكردهايم …
طبق اين آيه پيامبرانی بودهاند كه داستان آنها در قرآن نيامده است.
× اما آيا بهتر نبود به جای اينكه داستان بعضی پيامبران چندين بار، آن هم به صورت تكراری، در قرآن بيايد تكرارها حذف میشد و به جای آنها داستانهای پيامبران ديگر هم میآمد، تا مردم استفاده بيشتری از قرآن بكنند؟
× اين نكته هنگامی مهمتر جلوه میكند كه میبينيم داستان بعضی پيامبران (مانند
#موسی) دهها بار و در اكثر موارد بصورتی تكراری در قرآن آمده است، اما به عنوان مثال اسمی از
#زرتشت، پيامبر ایرانی نیامده است.
• جالب اينجاست كه قرآن گاهی نام پيامبرانی را ذكر میكند كه نه در كتابهای آسمانی پيشين و يا منابع تاريخی كهن نامی از آنها آمده است و نه خود داستان زندگی آنها را بيان میكند
• به عنوان مثال آيه ۸۵ سوره انبياء میگويد:
× و اسماعيل و ادريس و
ذوالكفل را [ياد كن] كه همه از شكيبايان بودند.
هيچكس نمیداند
#ذوالكفل كه بوده، كجا بوده و چه كرده و چه پيامی برای قومش آورده است!
قرآن نيز ماجرايی را به عنوان نمونه از او ذكر نكرده است تا بدانيم كه مصداق صبر و شكيبايی او در كجا بوده است.
#ادامهداردJoin Us ☞
@iranian_antitheists