انجمن آنتےتئیستهای ایران#نظامهایاخلاقی در گفتگوی شیخ و زنفاحشه
شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی
هرلحظه به دام دگری پابستی
گفتا؛ شیخا، هرآنچه گویی هستم
آیا تو چنانکه مینمایی هستی؟
در متن ناسزاهایی که به زبان فارسی بین افراد رد و بدل میشود جایگاه ویژهای دارند*
در ایندست ناسزاها، به مادر، خواهر و عمهشخص فحش میدهند و او را فاحشه، بدکاره، خراب و … مینامند.
فحشهایی که میدهیم نشاندهندهی نظام ارزشی ما هستند. چرا که فحش به نوعی توصیف خط قرمزیست که شخصی پشتسر گذشته است
مثلا وقتی به کسی میگوییم
#احمق، آن شخص
خطقرمز حماقت را پشت سر گذاشته است. یا وقتی به او میگوییم
#بیشرف، او
وادی شرافت را وداع گفته است و از خط قرمزی عبور کرده است. فاحشه، بدکاره و خراب و… هم نشان از آن دارد که در فرهنگ ایرانیان
#پاکدامنبودنزن چه میزان اهمیت دارد. (اینهم از شگفتیهای فرهنگبیمار ایرانی-اسلامی ماست که
پاکدامنی در آن چنان پررنگ شده که پاکزبانی در برابر آن اهمیت چندانی ندارد)به هر روی تقدیر اخلاقی فحشهایناموسی هرچه که باشد، نفس به کار بردن آنها ن
شان از نظامی ارزشی دارد که در آن پاکدامنی زن خط قرمز است.
در چنین نظامارزشیای،
زنفاحشه پستترین موجودات است و کار او چنان زشت و ناپسند است و این امر چنان بدیهی است که حتی احتیاجی نیست او از خود دفاع کند و یا حتی چیزی بگوید. چراکه براساس این نظامارزشی هیچ توضیح، بهانه و دلیلی نمیتواند این عمل زشت را توجیه کند. در نتیجه در این نظام ارزشی ما هیچگاه شاهد روایت
#زنفاحشه از
زندگی خود، افکار خود، باورهای خود و غیره نیستیم. نمیدانیم چرا او این شغل را برگزیده، نمیدانیم خلق و خوی او چگونه است، نمیدانیم تا چه حد به اخلاق پایبند است، علائقش چیست، آرزوهایش چیست و …
در این نظام ارزشی تنها باید یک چیز را بدانیم و آنهم اینکه
#زنفاحشه بدترین موجود است و بخاطر فاحشه بودنش، دیگر رذایل اخلاقی را هم دارد، و فاحشه بودن صدی است که چون بیاید، نود و هشتاد و غیره هم پیش اوست
شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی
هرلحظه به دام دگری پابستی
گفتا؛ شیخا، هرآنچه گویی هستم
آیا تو چنانکه مینمایی هستی؟
در این رباعی خیام اتفاقی نادر در تاریخ فرهنگ و ادب ایران رخ داده است. در حالیکه
#زنپاکدامن هم در فرهنگ و ادب ایرانی به ندرت فرصت سخنوری پیدا میکند، در این رباعی به
#زنفاحشه تریبون داده شده است و او
نه تنها با شیخ همکلام میشود که از جایگاه برتر اخلاقی او را نقد میکند
در این رباعی، منفورترین موجود در یک نظام ارزشی فرصت مییابد از خود دفاع کند. در این رباعی که شیخ با محکومیت اخلاقی فاحشه شروع میکند، دو نکته بسیار مهم و ظریف وجود دارد
نکتهاول آنکه،
فاحشه دروغ نمیگوید، بلکه راستگوست. وقتی به او میگوید
هر لحظه به دام دگری پابستی، انکار نمیکند
نکتهدوم آنکه، فاحشه نه تنها از
#دورویی و
#نفاق مبراست، که آنرا
معیار اخلاقی خود برای قضاوت میداند. این یعنی، فاحشه نه تنها جمع همه بدیها نیست، بلکه
خود معیاری برای اخلاق دارد که شیخ در آزمونی بر اساس آن معیار مردود میشود
#ادامهدارد
Join Us ☞
@iranian_antitheists