#سرکش رامشگر، سرپرست نوازندگان و خوانندگان دربار #خسروپرویز پادشاه پرشکوه دوران ساسانی در ایران بود. #باربد موسیقیدان، برای راهیابی به دربار ، به پایتخت ایران ساسانی، یعنی #تیسفون ( در نزدیکی #بغداد امروزی ) آمد ولی سرکش به سربازان پول داد تا او را راه ندهند. باربد که ناامید شده بود، با باغبان باغی که خسروپرویز دو هفته از نوروز را در آن میگذراند همدستی کرد و با سازهای خود در درون درخت سروی در نزدیکی جشنگاه شاه پنهان شد. هنگام غروب زمانی که خسروپرویز سری گرم از باده داشت، از نهانگاه خویش آهنگی نغز به نام «دادآفری» نواخت که باعث شد دمی همگان بیهوش گردند و زمانی که به هوش آمدند هر چه گشتند نوازنده را نیافتند. این بار باربد، ساز رود را دگرگونه نواخت و سرودی به نام «پیکار» برآورد و این بار نیز کسی را نیافتند. بار دیگر در زمانی درخور، آهنگی با نام «سبز بر سبز» ساز کرد و سرانجام با خواهش خسروپرویز به بیرون خرامیده و به پیش شاه رفت و داستان خود را بازگو کرد و سپس باربد، سرپرست رامشگران و از مهتران دربار شد... برای به دست آوردن دادههای بیشتر از موسیقی در ایران باستان در این نشانی بخوانید: http://ariapars.persianblog.ir/post/165 —- به کانال تلگرامی تاریخ ایران بپیوندید: 🔗@iranhistor https://t.center/iranhistor