ایران در گذر زمان(پیک همسان)
#خیزش_اجتماعی
Канал
70
подписчиков
3,37 тыс.
фото
1,78 тыс.
видео
3,73 тыс.
ссылок
🌟گذشته چراغ راه اینده است🌟
محتوای کانال ما مروری کامل بر تاریخ ایران همیشه جاوید است 📚
تاریخی بدون تحریف و سانسور 📚
پست های نایاب و دست نویس 📕
از باستان تا معاصر ♐♒♋♊♍
همراه با کلیپ های نایاب 🔣
نافرمانی مدنی به چه معناست؟
چگونه می‌توان با تبدیل‌شدن به یک شهروند معترض؛ از اساس ایران دفاع کرد. یعنی وقتی که اخلاق، عدالت و هویت ایرانی دربرابر قانونِ بد(حکومت غیرملی) قرار می‌گیرد؛ به‌جای یک شهروندِ خوب و مطیع یک انسانِ خوب، اخلاقی، میهن‌پرست و ایرانگرا باشیم.
نافرمانی مدنی یعنی به صدای وجدان‌مان در برابر صدای قانون گوش دهیم و تا زمانی که یک بی‌عدالتی را می‌بینیم، توان خودبودن‌مان را از دست ندهیم و بتوانیم برای جلوگیری از تدوام و تکرار آن شر، دربرابر حکومتی که آن را ایجاد کرده است، بایستیم.
مبارزه مدنی و نافرمانی مدنی معمولاً در جوامعی که جامعه مدنی پویا باشد، معترضان در برابر حکومت، خشونت متقابل دارند.
جوامعی که جامعه مدنی مرده باشد؛ مبارزه‌ها درپیِ کاهش و کنترلِ خشونتِ حکومت است.
در فقدان جامعه مدنی، هر کنش اجتماعی و سیاسی‌ای باید #تأثیرگذاری واقعی داشته باشد و برای تأثیرگذاری باید یک #فشار_اجتماعی یا فشار سیاسی ایجاد کند. بنابراین سرپیچی از اقتدار حکومتی و سرپیچی از قدرت و قانون، #خیزش_اجتماعی باید تا حدی پیش برود که بتواند جدی و دیدنی باشد.
دو رویکرد دربرابر خشونتِ حکومت وجود دارد. یکی معتقد به عدم خشونت است و دیگری به دفعِ خشونت و دفاع مشروع باور دارد. بنابراین عبارت #مسالمت‌جو را مناسب‌تر از مسالمت‌آمیز می‌داند تا بر حق استفاده از #خشونت_ضروری برای رسیدن به یک وضعیت بدون خشونت تأکید کند.
خشونتِ ضروری باید
الف)از خشونتی که حذف می‌کند، بدتر و خشن‌تر نباشد
ب)کوتاه‌مدت و محدود باشد
پ)خودکنترل و جبران‌پذیر باشد
ت)غیرساختاری و غیرسیستمی باشد (تبدیل به قانون و قاعده نشود)
ث)هیچ نفعِ شخصی در آن نباشد و برای نفع جمعی و خیر عمومی باشد
ج)و البته قابل دادخواهی و مجازات باشد.
نافرمانی مدنی به‌عنوان یک #مسئولیت_شخصی و اخلاقی در چارچوب گفتمان ملی ( #قهر_ملی ) است و هر فرد پس از آگاهی‌اش وظیفه دارد تا علیه سیستمی که موجب فلاکت و بی‌عدالتی شده مبارزه کند.
مسالمت‌جویی در مبارزه مدنی با پذیرش #دفاع_مشروع فراتر از مسالمت‌آمیز است؛ چون مبارزه همه معترضان به بی‌عدالتی (و نه فقط افراد زیر ستم) علیه کل سیستم است؛ کلمه دفاع مشروع کافی نیست و #دفع_خشونت (یا خشونت‌ستیزی در برابر خشونت‌پرهیزی) برای آن بهتر است.
و به‌طور دقیق‌تر می‌توان آن‌ها را #مبارزه_بدون_سلاح دانست که مبتنی بر #گفتمان_ملی و حفظ اساس ایران و حقوق شهروندی باشد.
مبارزه مدنی در اشکال مختلف بروز می‌یابد: اعتصاب، تحصن، بایکوت، تحریم و نخریدن‌ها و همراهی‌نکردن در هر شکلی با حکومت، همراهی و حمایت در هر شکلی از معترضان، شعارنویسی، اسکناس‌نویسی، رسواسازی، افشاگری، اعتراضات سراسری و ...
مبارزه مدنی برای تغییر سیاسی، حیاتی است.
در نافرمانی مدنی پذیرش مسئولیتِ اقدامات اهمیت دارد؛ نفع جمعی (منافع ملی، امنیت ملی) و حتی وجود ازخودگذشتگی لازم است.
مسئله چالش‌برانگیز در مبارزه مدنی خشونت است. #خشم با #خشونت تفاوت دارد. خشم نشانه‌ی حساسیت اخلاقی و بیداری وجدان جامعه است و یک فرد بی‌تفاوت و بی‌اعتنا به بی‌عدالتی یا بی‌خبر از آن‌ها را نمی‌توان خشونت‌پرهیز دانست.
مثلاً اگر یک سیستم بدون درگیری، حقوق شهروندی را پایمال کند، خشونت ایجاد کرده است.
تحقیر، طرد و حذف و یا حتی مجازات غیرعادلانه‌ی (ولو محترمانه) خشونت بسیار بیشتری نسبت به توهین یا زبانِ گزنده معترضان بی‌قدرت دارد.
تاریخ بشر در چند قرن اخیر موارد متعددی را نشان می‌دهد که گذار با #خشونت_ضروری از یک حکومت غیرپاسخگو به حکومت پاسخگو رسیده که به #خشونت_سیستمی پایان داده است.
دادخواهی فراگیر، افشاگری نامحدود و استفاده از افکار عمومی برای مجازات (رسواسازی و ایجاد شرمساری) می‌تواند به پایان‌دادن به خشونت کمک کند.
البته جهان بدون خشونت یک اصل است که با توجه به آن، اشکال نافرمانی مدنی برای توقف فوری خشونت‌های حکومت تعیین می‌شود. یعنی با توجه به آن، مبارزه مسالمت‌جویانه و خشونت‌ستیزانه از #خشونت_ضروری استفاده می‌کند.
باید از ابتذال شر در امان ماند. گروهی فکر می‌کند که هر امر کنترل‌نشده‌ای به خشونت می‌انجامد و هرکاری که در اختیار خودشان نباشد را خشونت‌گرایی می‌نامد. گروهی نیز خشم مردمی که روزانه زیر تحقیر، سرکوب و رنج‌اند را بهانه کرده و خشونت حکومت را توجیه می‌کنند!
چون سرکوب و خشونت حکومت رابطه‌ی مستقیم با میزان اعتراض مردم دارد، گروهی فکر می‌کنند که اگر مردم به ناکارامدی حکومت، مدارا و تحمل داشته باشند و اعتراض نکنند، خشونت کاهش می‌یابد!
اما عادی‌سازی شر و خشونت موجب ازبین‌رفتنش نمی‌شود.
#پیمان_نوین
#شاهنشاه_رضا_پهلوی_نماد_رسیدن_ایران_به_دوران_طلایی
@iran_dargozare_zaman
👑تنها رهِ رهایی ، بازگشت پادشاهیست👑
👑جاوید شاه ، پاینده ایرانِ شاهنشاهی👑
چگونه می‌توان با تبدیل‌شدن به یک شهروند معترض؛ از اساس ایران دفاع کرد. یعنی وقتی که اخلاق، عدالت و هویت ایرانی دربرابر قانونِ بد(حکومت غیرملی) قرار می‌گیرد؛ به‌جای یک شهروندِ خوب و مطیع یک انسانِ خوب، اخلاقی، میهن‌پرست و ایرانگرا باشیم.
نافرمانی مدنی یعنی به صدای وجدان‌مان در برابر صدای قانون گوش دهیم و تا زمانی که یک بی‌عدالتی را می‌بینیم، توان خودبودن‌مان را از دست ندهیم و بتوانیم برای جلوگیری از تدوام و تکرار آن شر، دربرابر حکومتی که آن را ایجاد کرده است، بایستیم.
مبارزه مدنی و نافرمانی مدنی معمولاً در جوامعی که جامعه مدنی پویا باشد، معترضان در برابر حکومت، خشونت متقابل دارند.
جوامعی که جامعه مدنی مرده باشد؛ مبارزه‌ها درپیِ کاهش و کنترلِ خشونتِ حکومت است.
در فقدان جامعه مدنی، هر کنش اجتماعی و سیاسی‌ای باید #تأثیرگذاری واقعی داشته باشد و برای تأثیرگذاری باید یک #فشار_اجتماعی یا فشار سیاسی ایجاد کند. بنابراین سرپیچی از اقتدار حکومتی و سرپیچی از قدرت و قانون، #خیزش_اجتماعی باید تا حدی پیش برود که بتواند جدی و دیدنی باشد.
دو رویکرد دربرابر خشونتِ حکومت وجود دارد. یکی معتقد به عدم خشونت است و دیگری به دفعِ خشونت و دفاع مشروع باور دارد. بنابراین عبارت #مسالمت‌جو را مناسب‌تر از مسالمت‌آمیز می‌داند تا بر حق استفاده از #خشونت_ضروری برای رسیدن به یک وضعیت بدون خشونت تأکید کند.
خشونتِ ضروری باید
الف)از خشونتی که حذف می‌کند، بدتر و خشن‌تر نباشد
ب)کوتاه‌مدت و محدود باشد
پ)خودکنترل و جبران‌پذیر باشد
ت)غیرساختاری و غیرسیستمی باشد (تبدیل به قانون و قاعده نشود)
ث)هیچ نفعِ شخصی در آن نباشد و برای نفع جمعی و خیر عمومی باشد
ج)و البته قابل دادخواهی و مجازات باشد.
نافرمانی مدنی به‌عنوان یک #مسئولیت_شخصی و اخلاقی در چارچوب گفتمان ملی ( #قهر_ملی ) است و هر فرد پس از آگاهی‌اش وظیفه دارد تا علیه سیستمی که موجب فلاکت و بی‌عدالتی شده مبارزه کند.
مسالمت‌جویی در مبارزه مدنی با پذیرش #دفاع_مشروع فراتر از مسالمت‌آمیز است؛ چون مبارزه همه معترضان به بی‌عدالتی (و نه فقط افراد زیر ستم) علیه کل سیستم است؛ کلمه دفاع مشروع کافی نیست و #دفع_خشونت (یا خشونت‌ستیزی در برابر خشونت‌پرهیزی) برای آن بهتر است.
و به‌طور دقیق‌تر می‌توان آن‌ها را #مبارزه_بدون_سلاح دانست که مبتنی بر #گفتمان_ملی و حفظ اساس ایران و حقوق شهروندی باشد.
مبارزه مدنی در اشکال مختلف بروز می‌یابد: اعتصاب، تحصن، بایکوت، تحریم و نخریدن‌ها و همراهی‌نکردن در هر شکلی با حکومت، همراهی و حمایت در هر شکلی از معترضان، شعارنویسی، اسکناس‌نویسی، رسواسازی، افشاگری، اعتراضات سراسری و ...
مبارزه مدنی برای تغییر سیاسی، حیاتی است.
در نافرمانی مدنی پذیرش مسئولیتِ اقدامات اهمیت دارد؛ نفع جمعی (منافع ملی، امنیت ملی) و حتی وجود ازخودگذشتگی لازم است.
مسئله چالش‌برانگیز در مبارزه مدنی خشونت است. #خشم با #خشونت تفاوت دارد. خشم نشانه‌ی حساسیت اخلاقی و بیداری وجدان جامعه است و یک فرد بی‌تفاوت و بی‌اعتنا به بی‌عدالتی یا بی‌خبر از آن‌ها را نمی‌توان خشونت‌پرهیز دانست.
مثلاً اگر یک سیستم بدون درگیری، حقوق شهروندی را پایمال کند، خشونت ایجاد کرده است.
تحقیر، طرد و حذف و یا حتی مجازات غیرعادلانه‌ی (ولو محترمانه) خشونت بسیار بیشتری نسبت به توهین یا زبانِ گزنده معترضان بی‌قدرت دارد.
تاریخ بشر در چند قرن اخیر موارد متعددی را نشان می‌دهد که گذار با #خشونت_ضروری از یک حکومت غیرپاسخگو به حکومت پاسخگو رسیده که به #خشونت_سیستمی پایان داده است.
دادخواهی فراگیر، افشاگری نامحدود و استفاده از افکار عمومی برای مجازات (رسواسازی و ایجاد شرمساری) می‌تواند به پایان‌دادن به خشونت کمک کند.
البته جهان بدون خشونت یک اصل است که با توجه به آن، اشکال نافرمانی مدنی برای توقف فوری خشونت‌های حکومت تعیین می‌شود. یعنی با توجه به آن، مبارزه مسالمت‌جویانه و خشونت‌ستیزانه از #خشونت_ضروری استفاده می‌کند.
باید از ابتذال شر در امان ماند. گروهی فکر می‌کند که هر امر کنترل‌نشده‌ای به خشونت می‌انجامد و هرکاری که در اختیار خودشان نباشد را خشونت‌گرایی می‌نامد. گروهی نیز خشم مردمی که روزانه زیر تحقیر، سرکوب و رنج‌اند را بهانه کرده و خشونت حکومت را توجیه می‌کنند!
چون سرکوب و خشونت حکومت رابطه‌ی مستقیم با میزان اعتراض مردم دارد، گروهی فکر می‌کنند که اگر مردم به ناکارامدی حکومت، مدارا و تحمل داشته باشند و اعتراض نکنند، خشونت کاهش می‌یابد!
اما عادی‌سازی شر و خشونت موجب ازبین‌رفتنش نمی‌شود.
#پیمان_نوین
#شاهنشاه_رضا_پهلوی_نماد_رسیدن_ایران_به_دوران_طلایی
@iran_dargozare_zaman
👑تنها رهِ رهایی ، بازگشت پادشاهیست👑
👑جاوید شاه ، پاینده ایرانِ شاهنشاهی👑