مجمع طبقات ۱۷۸۹ که از ۵ مه تا ۲۷ ژوئن برگزار شد، یک نقطه عطف مهم در تاریخ فرانسه بود. این مجمع که سی و ششمین و آخرین مجمع عمومی سلطنت فرانسه بود، توسط شاه لویی شانزدهم در ۸ اوت ۱۷۸۸ برای حل بحران مالی و سیاسی که کشور را فلج کرده بود، فراخوانده شدند. مجمع طبقات که از ۱۶۱۴ به بعد تشکیل نشده بود، نمایندگان سه طبقه اجتماعی فرانسه را گرد هم آورد: روحانیون، نجیب‌زادگان و طبقه سوم(که نماینده بقیه جمعیت بود). با این حال، این مجمع به سرعت از ماموریت  اولیه خود فراتر رفت. طبقه سوم از نظر تعداد اکثریت داشت، اما از نظر قدرت نمایندگی در سیستم سیاسی و رای‌گیری بسیار ضعیف بود ، اصلاحات عمیقی را خواستار شد، به ویژه درخواست رأی گیری بر اساس تعداد افراد به جای طبقه. امتناع نجیب‌زادگان و روحانیون از پذیرش این خواسته‌ها منجر به یک بن‌بست سیاسی شد و طبقه سوم که ناامید شده بود،در ۱۷ ژوئن ۱۷۸۹ به همراه تعدادی از نمایندگان روحانیون و اشراف خود را مجمع ملی اعلام کرد.. بنابراین، مجمع عمومی طبقات ۱۷۸۹ نه تنها آخرین مجمع دوران رژیم قدیم بودد، بلکه نقطه آغاز انقلاب فرانسه نیز محسوب می‌شود،. @intellectuele