Imam__mahdi313

‍ 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
👉 ادامه از پست قبلی
.

در #جبهه نیروهای گردانش را کاملاً زیر نظر می گرفت و وضعیت آن ها را بررسی می کرد. به شهر که می آمد همّ و غم او بر این بود که به وضع زندگی بچه ها رسیدگی کند.
وقتی قرار شد منطقه ی عملیاتی کربلای۴ را ترک کنیم بچه ها زیاد #گریه می کردند. خیلی ها میخواستند همان جا پیش همرزمان #شهیدشان بمانند و دیگر به شهر باز نگردند. خود حاجی با چشمانی #اشک بار می گفت: از زنده ماندن خسته شده ام.
بالاخره هر طور بود سوار اتوبوس شدیم و در سکوتی سرد به مقرّ رسیدیم. وقتی بچه ها نگاهشان به #خیمه ها افتاد گریه امانشان را گرفت، صدای هق هق گریه و زاری از هرسو شنیده می شد.
پیاده شدیم، وقتی بچه ها جای خالی دوستانشان را دیدند، خود را روی
#خاک ها انداختند و ساعتی گریستند.
وقتی به #حاج_احمد_کریمی در گوشه ی #چادر نگاه کردم، فهمیدم او چند روزی بیشتر مهمان ما نخواهد بود .گریه ی عجیبی می کرد و دائم می گفت : خدایا چرا ما ماندیم!
حاج احمد کریمی در مسئله ی #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر بسیار دقیق بود.
اگر خلاف و منکری می دید، محال بود بی اعتنا از کنار آن بگذرد.
در هر شرایطی امر به معروف و نهی از منکر را بر خود واجب می دانست.
او از کسانی نبود که وقتی به مرخصی می آید، دنبال کار شخصی خود برود و نسبت به مسائلی که در شهر می گذرد بی اعتنا باشد.
یک بار یکی از بچه ها را فرستاد دنبالم، وقتی رفتم #سنگر فرماندهی به من گفت:
دوست دارم شعر #کبوتر بام #حسین_علیه_السلام رو برام بخونی.
گفتم حاجی قصد دارم این #شعر رو برای کسی نخونم! آخه برای هر کی که خواندم #شهید شده.
گفت：حالا که این طور شد حتماً باید برام بخونی. هر چی اصرار کردم که حاجی الان دلم نیست بخوانم، زیر بار نرفت. نشستم و شروع کردم به خواندن :

دلم می خواد کبوتر بام #حسین بشم من
فدای #صحن #حرم و نام حسین بشم من
دلم می خواد ز #خون پیکرم #وضو بگیرم
مدال افتخار نوکری و از آقام بگیرم

همین طور که می خواندم حواسم به حاجی بود. حال و هوای عجیبی داشت صدای گریه اش پیچید توی سنگر.
ادامه دادم:
دلم میخواد چو #لاله ای، نشکفته پرپر بشوم
شهد #شهادت بنوشم مهمان اکبر بشوم

توی کربلای۵ وقتی #گلوله توپ کنارش اصابت کرد مهمان علی اکبر امام حسین علیه السلام شد.
همان طوری که میخواست اون قدر پاره پاره شد که همه ی بدنش را جمع کردند توی یک کیسه کوچک!
🇮🇷🇮🇷🇮🇷
#شهید_احمد_کریمی
#کتاب #تا_کربلا صفحه ۱۵۱ تا ۱۵۴

شادی ارواح طیبه #شهدا #صلوات
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم
#شهدا_زنده_اند_و_نزد_پروردگارشان_روزی_میخورند
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
https://telegram.me/joinchat/BZdLnDwPhBfxof6g6idp2Q

‍ * مهمان #علی_اکبر_علیه_السلام

در #لشکر علی ابن ابی طالب علیه السلام همه او را می شناختند. فرمانده #گردان #حضرت_معصومه_علیها_السلام بود.

همان جوان عاشقی که سال ۱۳۴۰ در شب میلاد سرور شهیدان، #حضرت_حسین_بن_علی _علیه_السلام، در #تهران پا به عرصه وجود گذاشته بود.
او از همان دوران کودکی با #قرآن انس گرفت. #نماز را در #مسجد به جا می آورد. با #اخلاق پسندیده و صفات نیک، الگوی همه آشنایان شد. سپس به #قم عزیمت کرد و تحصیلات خود را ادامه داد.
شانزده ساله بود که جرقه ی #انقلاب بر دامن حکومت طاغوت افتاد و او همگام با نسل پر شور انقلاب پیش رفت و حلقوم پاکش به طنین تکبیر گشوده شد.
در سایه ی #اسلام و با دم مسیحایی #امام_رحمه_الله به مبارزه با طاغوت پرداخت.
با پیروزی انقلاب، علاوه بر ادامه تحصیل ، درصحنه های مختلف به پاسداری از ارزش ها همت گماشت.
با آغاز #جنگ دل بی قرارش را به جبهه های نبرد سپرد و اصرار خانواده برای ادامه تحصیل اثر نبخشید و راهی #جبهه های جنگ شد.
مرتب در جبهه ها بود. هر بار با بدنی مجروح به قم باز می گشت.
#حاج_احمد_کریمی در عملیات #بستان، #فتح_المبین، #بیت_المقدس، #والفجر۴، #خیبر، #بدر، والفجر۸، کربلای۱، کربلای۴ و کربلای۵ حضور داشت.🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
سراسر زندگی او سرشار از پاکی بود. همنشین بسیجیان بود. در اوج شهامت و #شجاعت، ساده می زیست و صادقانه روزگار می گذرانید.
با بچه ها که سخن می گفت، حرف های او نه بوی #ریا می داد و نه خود ستایی، به مرخصی که می آمد، کمتر به خانه می رفت و دائم در #بسیج و پایگاه های مقاومت می ماند.
شب که می شد با دست های پر عاطفه اش به یاری بیچارگان می شتافت و با احساس و #عشق، گره از کار آنان می گشود.🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
او مصداق انسان کامل بود. یعنی به #امیر_مؤمنان_علی_علیه_السلام تأسی کرده بود.
همه بچه هایی که #شهید_احمد_کریمی را《حاجی》صدا می زدند، می دانستند که او نه به سفر حج تمتّع مشرف شده و نه حج عمره. اما همه او را انسانی بزرگ و وارسته می دیدند.
میخواستند به هر شکل ممکن نام او را با عظمت یاد کنند. به همین دلیل همه ی بچه های لشکر۱۷ علی ابن ابی طالب علیه السلام به او حاجی می گفتند.
او جبهه را میقات بزرگ خود می دانست و هیچ دل از آن نمی برید.
حاج احمد کریمی در شجاعت و جوانمردی زبانزد خاص و عام بود. بزرگی او در این بود که دنیا پیش چشمش کوچک جلوه میکرد.
هر چه داشت در طبق #اخلاص می گذاشت و به درماندگان می بخشید و خود به کمترین ها قناعت می کرد. وقتی گره از کار کسی باز می کرد لبخند رضایت بر لبانش نقش می بست.

ادامه مطلب در پست بعدی
👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BZdLnDwPhBfxof6g6idp2Q