💊💉 #فرآیند_پرستاری 💊💉1⃣ مجموعه ای از مراحل کاملاً سازماندهی شده و منظم است که هدف آن اعمال نظم و تفکر نقادانه در ارائه مراقبت برتر است.
2⃣ رویکردی است که از میان چندین مرحله پیشرفت کرده و به نتیجه نهایی می رسد.
3⃣ دارای 5 مرحله:
1. بررسی 2. تشخیص 3. برنامه ریزی 4. اجرای مداخلات 5. ارزشیابی می باشد.
◼️مرحله اول:
عملیات فرآیند پرستاری با بررسی و شناخت (Assessment) شروع می شود. در طی بررسی و شناخت، پرستار اطلاعاتی در مورد فرد بیمار، خانواده یا جامعه جمع آوری می کند. این داده ها می توانند بیولوژیک، سایکولوژیک، اجتماعی، فرهنگی، تکاملی، معنوی و اطلاعات محیطی باشند. منابع مالی یا مادی موجود بیمار نیز بایستی بررسی شده و در قالب استاندارد فرآیند پرستاری ثبت شوند؛ معمولاً هر سازمان و موسسه دارای قالب تقریباً متفاوتی برای ثبت داده های بررسی و شناخت است.
◻️انواع داده
📂:
پرستار دو نوع داده از بیمار و در مورد بیمار جمع آوری می کند:
۱_ داده های ذهنی (Subjective data) و ۲_داده های عینی (Objective data). داده های ذهنی از بیمار گرفته می شود، چرا که بیانگر نیازها، احساسات، نکات قوت و درک بیمار از مشکل است. داده های ذهنی را غالباً علامت (symptom) می نامند. نمونه ای از داده ذهنی شامل جملاتی از قبیل «من درد دارم» و «خیلی انرژی ندارم» یا «حال ندارم» است. تنها منبع داده های ذهنی خود بیمار است. داده های ذهنی بایستی شامل اطلاعات جسمی، روانی و معنوی بیمار باشد. داده های ذهنی بیمار خیلی خصوصی هستند. پرستاران بایستی نسبت به نیاز بیماران به محرمانه ماندن داده های ذهنی حساس باشند تا بیماران به قابل اعتماد بودن پرستاران اطمینان کنند.
داده های عینی نوع دیگری از داده هایی است که پرستار از طریق مشاهده، معاینه یا مشاوره با سایر مراقبین بهداشتی جمع آوری می کند. این داده ها قابل اندازه گیری هستند از قبیل Rate نبض و فشار خون؛ قابل مشاهده هستند مثل رفتارهای بیمار. داده های عینی را نشانه (sign) می نامند. نمونه داده عینی که پرستار بایستی جمع آوری کند شامل مشاهده طریقه خوابیدن بیمار روی تخت، عرق کردن، رنگ پریدگی، تنفس تند، مشت کردن دست ها بر روی قفسه سینه و مانند این ها است.
◼️روش های جمع آوری داده های بیمار
🗞:
روش های متعددی برای جمع آوری داده های بیمار استفاده می شود. مصاحبه (interview) با بیمار شیوه اولیه و اصلی جمع آوری داده های عینی و ذهنی است. مصاحبه عمدتاق به صورت چهره به چهره انجام می شود و مستلزم آن است که پرستار مهارت های انجام مصاحبه، مشاهده و گوش کردن را داشته باشد. عوامل بسیاری روی کیفیت مصاحبه با بیمار تاثیر دارند از جمله محیط فیزیکی که در آن تعامل رخ می دهد. اگر بیمار در اتاق خصوصی و خلوت نباشد، تبادل باز اطلاعات ممکن است به سادگی صورت نگیرد. گاهی اوقات وجود اعضای خانواده می تواند مانعی باشد برای جریان اطلاعات از بیمار بخصوص زمانی که با مسائل حساس یا خصوصی سروکار داریم. بطور مشابه، اگر مصاحبه در مکانی سرد، پر سر و صدا، عمومی انجام شود، نوع داده ای که جمع آوری می شود تحت تاثیر محیط قرار می گیرد.
عوامل داخلی مرتبط با شرایط بیمار می تواند روی مقدار و نوع داده به دست آمده تاثیر بگذارد. برای مثال، زمانی که با بیماری مصاحبه می کنیم که تنگی نفس دارد، داده های کلامی و شفاهی به دست آمده در طی مصاحبه محدود خواهد بود، اما مشاهده دقیق و گوش دادن با حساسیت و توجه می تواند اطلاعات زیادی در مورد شرایط بیمار فراهم سازد.
روش دوم جمع آوری داده ها معاینه فیزیکی (physical examination) است. پرستار از تکنیک های معاینه فیزیکی شامل مشاهده (inspection)، سمع (auscultation)، دق (percussion) و لمس (palpation) برای جمع آوری داده های بیمار استفاده می کند. روش سوم جمع آوری داده از طریق مشاوره (consultation) است. مشاوره بحث در مورد نیازهای بیمار با سایر کارکنان مراقبت بهداشتی و کسانی است که مستقیماً در امر مراقبت از بیمار درگیر هستند. پرستار همچنین با خانواده بیمار مشاوره می کند تا اطلاعات زمینه ای و درک و برداشت آن ها از نیازهای بیمار را کسب کند.
زمانی که داده های بیمار جمع آوری شد، حال نوبت سازماندهی یا دسته بندی این داده ها است. پرستاران ممکن است از روش های مختلف سازماندهی و مرتب کردن داده های بیمار استفاده کنند که به علاقه شخصی و روش مورد استفاده در سازمان خود بستگی دارد.
#ادامه_دارد#علمی📚منبع:
https://parastar.info✅ @IASN_SBMU