مکانیسم دفاعی ای که در برابر مشکلات زندگیم انتخاب کردم اینه که کتاب بخونم تا از دنیای خودم فاصله بگیرم و در دنیای کتاب ها سرکنم، خودم رو وقف رویا و خیال کنم و با نوشتن از آرزوهام روح خودم رو در آغوش بکشم. مدام خودم رو مشغول موضوعی کنم تا مجال فکر کردن و یا خودخوری رو نداشته باشم. حالا اینجام به ناچار مینویسم، میخونم و تلاش میکنم مجدداً مدار شادی رو به جریان بندازم :)