#درمان #نوزاد زایمان: در هنگ کنگ توصیه میشه که با اولین درد به بیمارستان رجوع کنید (هنگ کنگ آیدی و مدارک درمانی ای که بیمارستان بهتون داده رو به همراه داشته باشید، بهتره که این مدارک در ماه هشتم همیشه در کیفتون باشه). بعد از پذیرش در بیمارستان شما رو به Labour Ward میبرن. در این قسمت همسرتون نمیتونه همراهتون باشه. بعد از اینکه active labor شروع شد، شما رو به اتاق زایمان خواهند برد و همسرتون رو به اتاق زایمان خواهند آورد. اتاقهای زایمان بیمارستانهای دولتی، تک نفره هست و کلید زنگی داره که میتونید در صورت نیاز فشار بدید. پرستارها و ماماها پیوسته بهتون سر میزنن، و اگر کمکی خواستید میتونید از کلید زنگ استفاده کنید، به علاوه که همسرتون هم کنارتون هست. روشهای مختلف کنترل درد بهتون ارایه میشه. من شنیده بودم که اپیدورال در بیمارستان های دولتی برای زایمان به سختی تجویز میشه، ولی به من به راحتی ارایه شد. تقریبا تمام روشهای کنترل درد (اپیدورال، گاز، موزیک، و غیره) در اختیارتون قرار خواهد گرفت. و پرستارها پیوسته ازتون خواهند پرسید که درجه درد چقدر هست. میتونید birth plan داشته باشید و به پرستار نشون بدید، به خواسته های شما توجه میشه. و اگر خلاف خواسته شما بخوان عمل کنن، حتما ازتون اجازه میگیرن. مثلا من درخواست پزشک زن کردم، ولی پزشک اپیدورال مرد بود، و قبل از حضور پزشک، این موضوع بهم یاداوری شد. من شنیدم که دو بیمارستان در هنگ کنگ Queen Mary Hospital و یک بیمارستان دیگه شاید دانشجو مرد در حین زایمان حضور داشته باشه، میتونید درخواست کنید که دانشجو مرد در اتاق زایمان حضور نداشته باشه. پروسه زایمان هم توسط یک تیم پنج شش نفره ماما انجام میشه، که دو سه نفرشون ماما با تجربه هستن و بقیه ماما جوان. اگر مساله خاصی در پروسه وجود داشته باشه، پزشک هم وارد پروسه خواهد شد. همسرتون در تمام این مدت میتونه کنارتون باشه. بعد از زایمان به بخش دیگری ارجاع خواهید شد، اگر زایمان طبیعی بوده باشه دوشب و سه روز بستری خواهید شد و اگر سزارین بوده باشه تعداد روزهای بیشتری لازم به بستری هست. پرستارها، ماماها، lactation consultant ها پیوسته بهتون سر میزنن، از نوزاد مراقبت میکنن (حتی پوشک نوزاد رو عوض میکنن)، آموزشهای شیردادن، عوض کردن پوشک، نحوه بغل کردن و بلند کردن نوزاد رو بهتون میدن. کلید زنگی هم کنار تخت وجود داره که اگر کمک خواستید و پرستاری نزدیکتون نبود میتونید فشار بدید و بلافاصله به کمکتون خواهند اومد. زمان ملاقات در این بخش محدود خواهد بود. تنها دو ساعت در شبانه روز زمان ملاقات هست و تنها دو نفر همزمان ملاقات میتونید داشته باشید. اعضای خانواده میتونن براتون غذا بیارن، غذای بیمارستان تعریفی نداره، و اگر درخواست کنید، غذای گیاهی بهتون ارایه میشه که مطابق محدودیت های اسلامی باشه. تنها دو نکته منفی ای که در بیمارستان های دولتی دیدم: یکی این بود که شش تخت در یک اتاق برای مادرها و نوزادان وجود داره (البته تمام تختها پر نیست، در مورد من فقط چهار تخت پر بود). و این قضیه خواب رو در دو شب داخل بیمارستان سخت میکنه. و نکته منفی دیگه مربوط به زایمان سزارین هست، چون مادر بعد از سزارین به کمک بیشتری نیاز داره و ساعت ملاقات دو ساعت هست، یکم شرایط بر مادر سخت میشه. اولویت اصلی هم بر شیر مادر هست. وقتی در بیمارستان هستید، نوزاد رو با اجازه خودتون حمام میبرن، و نوزاد توسط پزشک اطفال معاینه میشه. مادر هم توسط پزشک زنان معاینه میشه. قبل از مرخصی هم مدارک لازم برای ثبت نام در MCHC نزدیک خونه تون و گرفتن گواهی تولد بهتون داده میشه. میتونید درخواست ویزیت lactation consultant هم در طی روزهای آتی هم داشته باشید، که بهتون یک قرار ملاقات رایگان داده خواهد شد. قبل از مرخص شدن قرص مسکن، و مولتی ویتامین هم بهتون داده خواهد شد. در ازای تمام سرویس های ارایه شده در حین بارداری و بعد زایمان، ازتون حدود 500 دلار گرفته خواهد شد. فیش پرداختی رو در حین مرخص شدن بهتون میدن و متیونید اون روز (اگر روز تعطیل نباشه) یا روزهای بعدش پرداخت کنید. کیف بیمارستان: میتونید کیف بیمارستان تهیه کنید و با خودتون به اتاق زایمان و بعد از اون به بخش بعد زایمان ببرید. تو اینترنت لیستهای مختلفی نوشته شده ولی طبق تجربه شخصی من فقط چند مورد ضروریه: پوشک بچه (اگر نداشته باشید همسرتون رو میفرستن که از مغازه بیمارستان تهیه کن)، maternity loop pads، تنقلات با انرژی مثل خرما و خشکبار، یک دست لباس بچه برای زمانی که میخواهید مرخص بشید، شارژر موبایل. تو اینترنت حتی آب هم نوشته شده، ولی هم در اتاق زایمان و هم بعد از اون آب بهتون داده میشه، کتاب هم توصیه میشه ولی در این پروسه بعید میدونم کسی فرصت مطالعه بهش داده بشه.