▪️ خاطره‌ای از کلاس منطق دکتر علی مطهری ۲۷ سال پیش، در سال تحصیلی ۱۳۷۶- ۱۳۷۷ دکتر علی مطهری (ز. ۱۳۳۶) که هنوز سیاست‌ورزی پیشه نکرده بود و نماینده مجلس نشده بود، استاد درس منطق ما نودانشجویان دانشکدهٔ الهیات دانشگاه تهران شده بود. در آغاز شاید از اینکه قرار است فرزند استاد شهید مرتضی مطهری به ما درس بدهد خوشحال بودیم، امّا هرچه پیش رفتیم، ناامید شدیم؛ چراکه روشن شد ایشان دست‌کم معلم منطق خوبی نیست. گفتنی است که آموزش منطق کار دشواری است و از عهدهٔ هرکسی برنمی‌آید. همهٔ ما در دبیرستان منطق خوانده بودیم و معلمان نسبتاً خوبی هم داشتیم و به‌ هرحال چیزهایی سرمان می‌شد. در تدریس منطق ذکر «مثال» برای فهماندن مطلب مهارت بسیار مهمی است که هرکسی ندارد، حتی اگر دکتری فلسفه داشته باشد و پاشنهٔ آشیل دکتر مطهری دقیقاً همین‌جا بود. ایشان مطلب را از روی کتاب، المنطق و المناهج البحث می‌خواند و سپس توضیح می‌داد. بگذریم از اینکه در توضیح و تشریح مباحث و مطالب هم روشن و دقیق و منسجم سخن نمی‌گفت، امّا آنجایی که بارها درمی‌ماند و عاجز می‌شد ذکر مثال بود. دانشجویان هم که این نقطه ضعف را می‌دیدند، گاه از اینکه مطلب را نفهمیده بودند و گاه از روی بدجنسی از استاد می‌خواستند که مثال‌های بیشتری بزند امّا ایشان هر چقدر به ذهن خود فشار می‌آورد نمی‌توانست مثال بزند! ناتوانی ایشان در تدریس منطق کار را به جایی رساند که دانشجویان نزد رئیس یا معاون آموزشی دانشکده نامه نوشتند و اعتراض کردند. یادم می‌آید که در آخرین جلسه کلاس، ایشان آمد و گله کرد که چرا به خودم نگفتید! این را هم بگویم دکتر مطهری بسیار نرم‌خو و مهربان و خوش‌خلق است. در پایان ترم نیز به همه نمره ۱۹ و ۲۰ داد تا کلاس با خیر‌وخوشی به پایان رسد!  این پرسش غافلگیرکنندهٔ این دختر بچه و پاسخ قانع‌نکنندهٔ دکتر علی مطهری در برنامهٔ زندهٔ تلویزیونی مرا برد به ۲۷ سال پیش و کلاس منطق ایشان را به یادم آورد. ▫️معصومعلی پنجه ۲۶ آذر ۱۴۰۳ | کوی اخلاص [هوا سرد است و دانشگاه و بسیاری از جاهای ایران‌زمین تعطیل شده است] 🆔 https://t.center/HistoryandMemory