.
به یاد "خدانور" تشنه لب...
#شعر_حماسییل سیستان که خدانور بود
صدای بلوچ پر از شور بود
نترسید از این شب و دشنهاش
که سیراب جان شد لب تشنهاش
به آزادگی پا در آتش گذاشت
که پا جای پای سیاوش گذاشت
خردمند پیری به جسمی جوان
دلیری تنومند و روشن روان
نه با نان مطیع و نه دلخوش به آب
که سازد به افسون افراسیاب
سرش غرق شور و تنش رقص بود
خدای رهایی که بینقص بود
نماد جهانی پر از سادگی
نبودش امیدی جز آزادگی
بر این سرو سرخوش ببستند آب
برآمد ولی چون بلند آفتاب
شکستند با سنگ آئینهاش
هزار آینه سر زد از سینهاش
که در دیدهی خلق تکثیر شد
جهان غرق این عشق و تصویر شد
رده برکشیدند ایرانیان
ببستند خونخواهیاش را میان
به کین وی امروز تا رستخیز
نبینی جز از کین و شمشیر تیز
که ویران کند کاخ ضحاک را
پشیمان کند خصم ناپاک را
#خدانور_لجهای#خیزش_ملی_زن_زندگی_آزادی#نه_به_جمهوری_اسلامی #آری_به_همبستگی_ملی