در این فرسته تصویر ص۸۹ از کتاب عرف و عادت در عشایر فارس نوشتۀ محمد بهمن‌بیگی را گذاشته‌ام و از هموندان خواستم ازنظر ویرایشی ارزیابی‌اش کنند. ابتدا از همۀ عزیزانی که متن را بررسی کردند و نظرشان را با ما در میان گذاشتند، تشکر می‌کنم. ممنون که اجاق خانۀ ویراستار را روشن‌تر کردید. همۀ نکاتی که دوستان در دیدگاه‌ها گفتند، وارد است؛ اما کسی به غلط تایپی این متن اشاره نکرد. فقط امیرحسین حیدری با پرسشی به آن اشاره کرد و شرحش ماند تا خودم عرض کنم. 🔸وقتی متن را خواندید، چه برداشتی از عبارت «ایجاد دو اثر فرهنگی سیار و متحرک و فراوان» داشتید؟ آیا برایتان سؤال ایجاد شد که کدام دو اثر؟ بله، «دو اثر» غلط تایپی است. من هم وقتی با این قسمت مواجه شدم، آن را نفهمیدم و برایم سؤال پیش آمد. اندکی فکر کردم و بعد یکهو کشف کردم که چه بوده: «ایجاد دوائر فرهنگی سیار و متحرک و فراوان» 🔹احتمالاً حروف‌چین وقتی داشته از روی چاپ اول این کتاب دوباره تایپ می‌کرده، نتوانسته این واژه را بخواند و بدون اینکه معنای متن را بفهمد، آن را به نزدیک‌ترین واژه‌ای که به نظرش می‌آمده، تغییر داده. جالب اینکه این کتاب نام نمونه‌خوان را در شناسنامه دارد. نمونه‌خوان عزیز هم بدون اینکه معنای متن را بفهمد، دیده دو کلمه ازنظر املایی درست است و گذشته و رفته. 🔻نکته‌ای که می‌خواهم به ویراستارهای عزیز بگویم، این است: «تا معنای متنی را نفهمیده‌ایم، حق نداریم ویرایشش کنیم یا از آن بگذریم.» این قانون طلایی و بنیادین در ویرایش را همیشه به خاطر داشته باشیم. #بهمن‌بیگی #خطای_ویراستار 💎خانهٔ ویراستار خانۀ خودتان است. @heydarisani_ir