ناهشیار فقط در اشتباهات لپی یا کنش‌پریشی‌ها یا رؤیاهای ما متجلی نمی‌شود، بلکه بسیار مهم‌تر و عمیق‌تر است. ناهشیار نیروی حاکمی است که ما را در انتخاب همسر، انتخاب شغل که به هویت اجتماعی ما گره خورده، و انتخاب محل زندگی‌مان هدایت می‌کند. به‌عبارت‌دیگر، همۀ آن چیزهایی که تصور می‌کنیم آگاهانه و هدفمند انتخاب کرده‌ایم، درحقیقت به‌دست ناهشیارمان و با‌ ظرافت خاصی به ما تحمیل شده است. با‌این‌حال، به‌تجربه دریافته‌ام که ناهشیار وجه دیگری هم دارد که بسیار نیرومندتر است و موضوع کتاب فعلی است، یعنی تکرار. ناهشیار نیرویی است که می‌تواند ما را به تکرار رفتارهای سالم و خوشایند سوق ‌دهد _ از این منظر، تکرارْ سالم است و ناهشیار هم رانۀ زندگی محسوب می‌شود. از طرفی، ناهشیار ممکن است ما را به تکرار اجبارگونۀ اشتباهات‌ قبلی‌ و رفتارهای محکوم‌به‌شکست‌مان‌ سوق ‌دهد _ از این منظر تکرارْ مَرَضی است و ناهشیارْ رانۀ مرگ محسوب می‌شود. اما فارغ از اینکه ناهشیار نیروی زندگی باشد یا مرگ، فارغ از اینکه منشأ رفتارهای تکراری خوشایند باشد یا ناخوشایند، تنها موضوع مسلم این است که آن چیزی که موجب بروز یا بروز مجدد اتفاقات خوشایند یا ناخوشایند می‌شود و به زندگی ما شکل می‌دهد ناهشیار است. از کتاب چرا اشتباهات‌مان را تکرار می‌کنیم؟ نویسنده: خوان داوید نازیو مترجم: حامد حکیمی 👉@hamedhakimi8