نشانه‌گذاری منادا در دستورزبان، «منادا» کسی یا چیزی است که خطابش می‌کنیم. منادا یا ابتدای جمله می‌آید یا وسط جمله یا پایان جمله. ۱) در ابتدای جمله، بعد از آن ویرگول می‌آید: «ای پسر، خیال محال از سر به‌در کن.» (گلستان) ۲) در وسط جمله، قبل و بعد از آن ویرگول می‌آید: اگر به خانۀ من آمدی، برای من، ای مهربان، چراغ بیاور. (فروغ فرخزاد) ۳) در پایان جمله، قبل از آن ویرگول می‌آید: پسر با دسته‌گل آمد خانه. مادرش گفت: این‌ گل‌ها را از کجا آورده‌ای، پسرم؟ (از اینترنت) یادآوری: در خطاب‌های رسمی یا همراه با تأکید و شدت یا هرگونه بار عاطفیِ خاص، بعد از منادا، علامت تعجب گذاشته می‌شود: «آهای مردم! [...] ببینید این زنکۀ بی‌چشم‌ورو چه به روز من آورده!» (صادق هدایت، علویه‌ خانم، ص ۳۲)؛ «آقای رئیس‌جمهور! اصلاً همهٔ ما بد و شما خوب.» (مشرق‌نیوز) ۱‌۳‌۹‌‌۹‌/‌۱‌۰‌‌/‌۲‌‌‌‌۸‌ سید محمد بصام @Matnook_com instagram.com/matnook_com