خودشناسی

مراقبه ،عبور از سد قضاوت دیگران :

ذهن ما در هر ارتباطی با دیگران ،به راحتی در دام قضاوت دیگران به اسارت در می آید.پس از پایان هر ارتباطی ، در لفظ اونا رو به خدا می سپاریم ،اما حقیقتش این است که در عمل ، اونا را به ذهن می سپاریم نه به خدا...
ما خود را وادار کرده ایم که ساعت ها و بلکه روزها ، بر روی شخصی هرچند بی اهمیت فکر کنیم و در ذهن آن را بالا و پایین کنیم تا ببینیم در مورد ما چه فکر یا  قضاوتی می کند ،و هنوز در مورد شخص اول به نتیجه ای نرسیده ایم که در مواجهه با شخص بعدی قرار می گیریم و ذهن بدون اینکه از شخص اول نتیجه ای بگیرد ،شروع به بررسی قضاوت های شخص دوم در مورد خودش می کند و این سیر هم چنان ادامه دارد.
چهل یا پنجاه سال می گذرد و ذهن هم چنان از این شخص به اون شخص به  دنبال نتیجه ای برای پیدا کردن و شناسایی خود در دیگران است  اما بی نتیجه...
چون دیگران هیچگاه ما را تایید نخواهند کرد.
مراقبه این فرصت را به شما می دهد که پی به این چرخه ی احمقانه ببرید و خود را از این چرخه خارج و دیگران را از ذهن بیرون نمایید.

@haghightx

برای یک مبارز تا وقتی که خودش رفتاری صحیح دارد، هیچ چیز برخورنده ای در اعمال همنوعاش وجود ندارد، و بدین خاطر او هرگز رفتاری خشونت آمیز ندارد.
دون خوان

@haghightx

ذات خداوند، ناشناخته ی ناشناختنی است.
زیرا فراتر از شناخت است.
شناخت آفریده ی اوست.
فراتر از هر فهم و خیال.
او منشأ همه ی حرکتها و شدن هاست.
تنها اوست که کار می کند بی آنکه کاری کند.
همه جاست بی آنکه به جایی رود.
می داند بی آنکه فکر کند.
می تواند بی آنکه دست به چیزی برَد.
آنچه در آسمانها و زمین و بین شان است
همه به حمدش تسبیح گوی اند،
چه بدانند چه ندانند.
@haghightx

تفکر ،خروج از عالم مثال و رسیدن به توحید :

یکی از عرفا می گوید : هدف از سیر و سلوک رسیدن به معرفت است که به تدریج مراتب به دست می آید . یعنی با خروج از عالم ماده سپس مِثال سالک به عالم حقیقت می رسد .

رسیدن به این حقیقت نیازمند تذکر و تفکر مستمر است تا بفهمد غیر خدا هر چه هست عدم است که در وجود مطلق هیچ اصالتی ندارد .
:
مشکات دل ، مطلب چهل و سوم ، ص ۴۷۰


@haghightx

ارسال ادمين

👇👇👇👇
https://instagram.com/Mehdikorkian

ترک " من"  و  " خود "  شرط رسیدن به وصال :

قرب ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯿﺮﺳﯽ.
ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﺪﺍﻫﺎﯼ ﺳﺮﺕ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ.
ﻭﻗﺘﯿﮑﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﻮ ﮐﺎﻣﻶ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﯽ.
ﺣﺘﯽ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﺭﺳﯿﺪ، ﻧﺪﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯿﺪﺍﺩ : ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ
ﺍﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ : ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﻭﻟﯽ ﻧﺪﺍ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺗﻮ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍﺑﺨﻮﺍﻩ
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ :
ﻭﻟﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ، ﺯﯾﺮﺍ ﻣﻦ ﺁﺭﺯﻭﯾﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ.
ﻭﻟﯽ ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ: ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍد: ﭘﺲ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ
ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ، ﺍﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﺮﺯ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ.

ﺗﻮ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺑﺎﺯ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮔﺸﺖ، ﺫﻫﻦ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮕﺮﺩﺩ ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ.

ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯽﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻗﺸﻨﮓ ﺑﻮﺩ:
ﺍﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩ،
ﻭﻟﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ، ﺫﻫﻦ ﺁﺭﺯﻭﻣﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﻣﯿﮕﺮﺩﺍﻧﺪ.
ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﻗﺮﺏ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﮔﻔت: ﻣﻦﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ
ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ " ﻣﻦ " ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻮﻟﯿﺪ " ﺗﻮ " ﻣﯿﮑﻨﺪ .
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺩﻭﮔﺎﻧﮕﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﺭ ﺩﻭﮔﺎﻧﮕﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺮﻭﺩ.
ﻭﻗﺘﯽ " ﻣﻦ " ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻫﺴﺘﯽ ﯾﮑﯽ ﻣﯿﮕﺮﺩﯼ.
ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﻧﺪﺍ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ: ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﺍﺳﺖ، ﺍﯾﻦ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ.

ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ.
ﻭﻟﯽ ﭼﻮﻥ ﻣﺎ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﻭﯾﻢ، ﮐﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﻭ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ ﻣﯿﮕﺮﺩﺩ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩﻥ، ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﻮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ، ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﯿﻢ.

ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ‏( ﺭﻫﺎﯾﯽ ‏) ﻫﺴﺘﻨﺩ
ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﻒ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ.
ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﻣﯿﺸﻮﺩ.
ﻭﻟﯽ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺩﺭﺱ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﯼ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﻗﺮﺏ ﺭﺳﯿﺪ.
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺁﻥ ﻧﺪﺍ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﺍﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺨﻮﺩﺵ ﺯﺣﻤﺖ ﻧﺪﺍﺩ
ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﺪ.
ﺍﻭ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﻧﺸﺴﺖ، ﺁﻥ ﺻﺪﺍ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻦ.
ﻭ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪﺍﺩﻥ ﺑﯽﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﺑﻮﺩ!
ﻭﻗﺘﯽ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ، ﺑﺨﻮﺍﻩ!
ﻭﻟﯽ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺁﻧﺠﺎﻧﺒﻮﺩ، ﮐﺴﯽ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺒﻮﺩ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﯽ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ
ﺍﺣﺘﺮﺍﻡﮔﺬﺍﺭﺩ.
ﺻﻮﻓﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﺩﺏ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻨﺪ : ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﺮﺷﺪ و پیر
ﻭ ﻧﻬﺎﯾﺘﺍ" ﺭﻭﺵ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ.

ﺑﺎﯾﺰﯾﺪﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﮕﯿﺰﺵ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺨﻮﺍﻩ،
ﺍﯾﻦ ﺑﯽﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ،
ﻣﻦ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻨﯽ.
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍﺿﯽ ﻫﺴﺘﻢ.
ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ.
ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ،ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ، ﻧﯿﺰ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻧﯿﻔﺘﺎﺩ.
ﺯﯾﺮﺍ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﮐﺴﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺳﮑﻮﺕ ﻣﺨﺘﻞ ﻧﺸﺪ.
ﻭﺍﮐﻨﺸﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺸﺪ، ﻭ ﺍﻭ ﭘﺮﺵ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﺮﺩ.
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺣﻞ ﻣﯿﺸﻮﺩ.
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﻭﺩ.
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﻋﺒﺎﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﯽ.

ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ :
ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺩﯾﮕﺮ ﺟﺰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ.
ﻭﻟﯽ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺟﻮﻉ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﯼ،
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪﯼ ﺩﺭ ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ.
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯿﮑﻨﺪ،
ﺍﻣﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﺴﺘﯽ...

@haghightx

رودخانه های عمیق

بی صدا جریان دارند


#هاروکی_موراکامی


@haghightx

Silence is beautiful only if it is rooted in awareness.

Without awareness the silence is utterly empty and dark, dismal, sad.

سکوت تنها هنگامی زیباست که ریشه در آگاهی داشته باشد.

بدون آگاهی، سکوت کاملاً خالی، تاریک،
یاس آور و غم انگیز است.

@haghightx

شناخت نفس و مراقبه :

اساس فلسفه هندی بر شناختن نفس و مراقبه و طرد خاطرات و کشف حقیقتِ «خود» است و از شناختن خود ، محبت پیدا می‌شود.

پس انسان کامل در این مکتب یعنی انسانی که خود را بشناسد که اگر خود را شناخت ، بر خود مسلط می‌شود و بعد که بر خود مسلط شد ، نسبت به دیگران محبت پیدا می‌کند.
مجموعه آثار شهید مطهری - جلد ۲۳ - صفحه ۱۷۸

@haghightx

مگس بر نجاستِ آدمی
نیکوتر از آنکه
علما بر درگاهِ سلطان

#امام_محمد_غزالی
کیمیای سعادت

@haghightx

اصل مراقبه آن است که بداند خداوندمطلع است براودرهرآنچه که انجام میدهدومیاندیشداگرخلق ظاهراورامیبینندخدا بیننده ظاهروباطن وناظر بر اعمال اوست.


@haghightx

آرام باش و اهمیتی نده و زندگی‌ات را بکن
دیگر هیچ توضیح دادن و قانع کردنی کاری از پیش نمی‌برد.
تو فقط  باید در فکر بهبود خودت باشی...
تو فقط باید بلند شوی، خودت را بتکانی و به مسیر خودت برگردی!
نتیجه مهم نیست، مهم این است که تو برای پیشگیری از آسیب به عزیزانت تمام تلاشت را کردی، زخمی شدی، طعنه شنیدی، رنج کشیدی، اما دیگر کافی‌ست.
به جهان خودت برگرد و زندگی کن...
تو کارهای ارزشمند زیادی برای انجام دادن داری...


#نرگس_صرافیان_طوفان


@haghightx

کیمیا گر  گفت:
«قلب من از رنج می ترسد.»

«به او بگو که ترس از رنج
بدتر از خود رنج است»

@haghightx

ارتعاش بازی زندگی است

بازی صبر و تحمل  و حوصله و استقامت و پایداری

@haghightx

مراقبه آن است که سالک درون خود را برای خدا کاملا خلوت کند.
نفخه الروح
مویدالدین جندی

@haghightx

فرآیند تنفس چیزی
بیشتر از یکی از
کارکردهای ضروری
بدن فیزیکی شماست.
البته که آن، جریان یافتن
روح هستی (اسپریت) به
شما و از میان شماست.

برای همین است که
وقتی تمرکز کردن روح هستی
از میان بدن فیزیکی شما
فروکش می‌کند،
تنفس شما هم
فروکش می‌کند.

#آبراهام_هیکس

@haghightx