🇮🇷 شهید مطهری: " اُذکروا موتاکم بالخیر" حرف
#چرندی است
#فلسفه_معاویه_ای👌این متن رو همه علی الخصوص کسانی که به این جمله
👆اعتقاد دارند بخونند
✅ آیت الله مجتبی تهرانی می فرماید:
"من دنبال مطلبی بودم و فکر می کنم این قضیه (اذکروا موتاکم بالخیر) برای بعد از
#معاویه است، وقتی که او مُرد، یک سری مسائل رو شد، یک سری رو بود، روتر شد. کارهایی که کرده بود، جنایاتی که کرده بود، رو شد و ظاهراً بعد از این مسائل بود که این مطلب مطرح شد: «اذکروا موتاکم بالخیر» من این را از کلک های بنی امیه می دانم. حالا که مرده است خوبی هایش را بگو، بدی هایش را نگو. می خواهم بگویم چه طور اینها برنامه ریزی شده در جامعه پیش می رفتند."
📿 درس اخلاق آیتالله مجتبی تهرانی 6 بهمن 90
✅ شهید مطهری:
"این استدلال
#بسیار_غلط است بر این اساس که معیارهای امروز ما یک نوع معیار است و معیارهای زمان آنها معیارهای دیگری بوده، ما با معیارهای خودمان نباید آنها را محاکمه کنیم، بعلاوه آنها در زمان خودشان محاکمه شدند و کارشان تمام شده و پروندهشان
#بسته شده است تقریباً چنین میگوید که هر کس در زمان خودش پرونده بازی داشته است و در زمان خودش هم جامعه با مقیاسهای خود درباره او قضاوت کرده و پرونده اش را بسته است، ما دیگر حق نداریم
#نبش_قبور کنیم و پروندههای بسته را از نو باز کنیم این حرف مخصوصاً با این استدلال که معیار ما با معیار آنها فرق میکند حرف
#چرندی است و همان حرفی است که در میان ما معروف است، میگوییم: اذکروا موتاکم بالخیر همان جمله «به آرامش گذشته تعلق دارند» میگویند این جمله از
#معاویه است اسم این حرف را باید بگذاریم
#فلسفه_معاویهای که هر جانیی بیاید در دنیا جنایت کند، همین که رفت بگوییم پروندهاش بسته شد. چرا بسته شد؟! اتفاقاً باید پرونده آنها باز باشد، یعنی افرادی که در سرنوشت آینده مؤثرند باید جامعه، پرونده آنها را باز نگهدارد، خوبان را تحسین کند و بدها را مشمول ملعنت و نفرت و قضاوت قرار دهد. البته این از لحاظ فقهی مسئله معروفی است، که درباب غیبت میگویند آیا غیبت راویان جایز است یا جایز نیست؟ میگویند جایز است و اسمش را میگذارند «جرح و تعدیل». یعنی اگر کسی راوی احادیث است که شامل راوی تاریخ هم میشود و من میدانم که این راوی آدم خوبی نبوده، فلان عیب و فلان عیب را داشته و چنانچه من سکوت کنم او را آدم صحیح و معتبر و ثقه میدانند و به حرفش اعتماد میکنند، در اینجا من حق دارم در کتابم بنویسم که این شخص آدم بدی بوده، فلان فسق را داشته، کذاب بوده، و لهذا کتب «رجال» ما پر است از جرح و تعدیلها. درباب غیبت، فقها مینویسند: «یکی از مواردی که غیبت جایز است غیبت اموات است به عنوان جرح و تعدیل». همین طور که آن جایز است این هم جایز است."
📿 شهید مطهری، فلسفه تاریخ، جلد۱، صفحه ۲۰۵
پ.ن: بدیهی است که این سخن به معنای آن نیست که بدی اموات را جار بزنیم بلکه منظور این است که اگر رفتار
غلط فردی موجب انحرافی شده، باید آن را بیان کرد و به نقدش پرداخت و البته در نقد هم نباید از جاده انصاف و عدالت خارج شد. طبعا رعایت این نکته، مرده و زنده ندارد.
#هاشمی_رفسنجانی☀️هابیلیان(پاسخی به کانال های ضد دین)
🇮🇷 @Habiliyan