🔴مردمان باستان بر اساس تلقی و تصوری که از ستارگان و پدیدههای کیهانی داشتند،
#نگارهها و نشانهایی را
#رسم میکردند و با بکارگیری آنها در زندگی روزمره کوشش میکردند تا خود را در پناه نیروهای قدرتمند و نیک آسمانی قرار دهند و یا از گزند نیروهای مخرب در امان بمانند.
🔴«گوی بالدار» یکی از
#نگارهها و نشانهایی است که به فراوانی در میان مردمان باستان بکار میرفته و نمونههای بسیاری از آن تاکنون شناخته شده و به دست آمده است.
🔴در اینجا توضیح این نکته نیز ضروری به نظر میآید که در سالیان اخیر، گاه از این
#نگاره با نام «فروهر» و نشان دینی
#زرتشتیان یاد میشود و برای رمزگشایی اجزای آن، سخنان نادرست فراوانی بازگو میشود. از آنجا که
#هیچ #نشانهای از کاربرد این نگاره در عصر
#ساسانی (زمان پیدایش و گسترش آن دین) تا به دوران معاصر به دست نیامده است؛ آشکارا دانسته میشود که نگاره
#گوی بالدار ارتباطی با
#زرتشتی نداشته است. همچنین میدانیم که علیرغم کاربرد فراوان این
#نگاره در آثار
#هخامنشی، برای یکبار هم نام
#فروهر یا
#مفهوم آن، در
#هیچیک از کتیبههای
#هخامنشی و حتی در «گاثا/ گاتها»ی
#زرتشت دیده نشده است. توصیف و تفسیرهایی که امروزه در باره این نگاره و با نام «فروهر» گفته میشود، عملی مبتنی بر ذوق و قریحه و تخیلات برای
#زرتشتی قلمداد کردن این نشان بوده و از
#اسناد و
#مدارک و روشهای پژوهشی به اندازهای دور است که نیازی به تحلیل و نقد بیشتر آن نیست.
📚منابع :
کتاب نماد فروهر و ریشه آن در میان تمدن های باستان، بهمن انصاری
کتاب فره ایزدی در آیین پادشاهی ایران باستان، ابوالعلا سود آور
سود آور ، ظفرنامه و شاهنامه مستوفی، ایرانشناسی 1374 شماره 4 ، 58-765
🌹کانال ✵حقیقت باستان✵ :
✅ https://telegram.me/h4ghighat🆔@h4ghighat