☑️ شاهنامه فردوسی و گزارش
قیام های مردمی و شکنجه گری در ایران باستان
🔴 #فردوسی بر خلاف اغلب متون پهلوی زرتشتی که مروج و توجیه کننده ی سختگیری های دینی و شکنجه های مذهبی هستند و جنبش های مردمی را نشانه هایی از دیوپرستی و اهریمن صفتی دانستهاند، به گزارش هایی واقع گرایانه از
#قیام های مردمی علیه
#ساسانیان پرداخته است. او همچنین نمونه های فراوانی از انواع شکنجه های متداول در ایران باستان را نقل کرده است.
🔻این گزارشهای
#شاهنامه معمولاً و تعمداً نادیده انگاشته میشوند و یا انکار میگردند. پنهان کردن برخی از گزارشهای شاهنامه و سکوت در قبال آنها، به این معنا تواند بود که فردوسی نمی بایست آنها را ثبت کند. در حالیکه اگر شاهنامه را مظهر
#هویت_ایرانی میدانیم، نادیده گرفتن بخش هایی از آن می تواند نادیده گرفتن و سانسور بخش هایی از هویت ایرانی قلمداد شود. سانسوری که در نهایت منجر به تضعیف شناخت و آگاهی و درس نگرفتن از رویدادهای گذشته و تکرار مکرر فجایع تاریخی شود.
👈 به گزارش فردوسی در شاهنامه، ایرانیان دستکم شش بار در زمان ساسانیان علیه ظلم و بیدادگری های حکومت
قیام میکنند که دو
قیام از شش
قیام، حرکت ها و جنبش های مسالمت آمیز و غیرمسلحانه بوده است.
🔻یکبار در زمان پادشاهی قباد و به دلیل کشته شدن سوفزای _ سردار بزرگ ایران _ به دست او؛ بار دوم در زمان پادشاهی هرمزد و به دلیل بیدادگریهای او؛ بار سوم در زمان پادشاهی شیروی و علیه بیدادگریهای او و خسرو پرویز؛ و بار چهارم در زمان فرایین و به دلیل ظلم و خونریزیهای مکرر او.
🔻دو بار دیگر که جنبش ها مسالمت آمیز بودهاند و در واقع کوششی برای اصلاحات دینی و اجتماعی به شمار میرفته اند، عبارت بودهاند از دینآوری
#مانی به عنوان یک دین مسالمت جو، به دور از خشونت ورزی، و با رویکردی فرهنگی و هنری که همزبانی و همبستگی همه مردم و ادیان را در سر داشت؛ و دیگری جنبش
#مزدک و مزدکیان که به دنبال اصلاحات اجتماعی و اقتصادی بودند. هر دوی این کوشش ها به فجی عترین شکل ممکن سرکوب شدند.
👈مانی را پس از یک دادگاه تفتیش عقاید پوست کندند و پوست او را از کاه انباشتند و از دروازه شهر آویختند. مانویان به فرمان موبد کرتیر - پیشوای زرتشتیان و بنیانگذار دین زرتشتی - قتلعام شدند.
👈مزدک و ۱۰۰.۰۰۰ نفر از مزدکیان را نیز به فرمان انوشیروان عادل زنده به گور کردند.
🔻اگر حکومت دینی ساسانی تن به این اصلاحات داده بود و صدای اعتراض مردم را شنیده بود، ای بسا با چنان پایان تلخی مواجه نمیشد.
👈 علاوه بر شکنجههای بالا، فردوسی نمونه های دیگری از شکنجه ها را در شاهنامه آورده است.
این شکنجهها عبارتند از:
◆ بریدن دست و پا (به فرمان خسرو پرویز)
◆ بریدن دست و پا و گوش و بینی و گذاشتن سنگ داغ بر روی زخم (به فرمان بیژن طرخان)
◆ بستن به دم اسب و کشیدن بر روی زمین (به فرمان پوراندخت)
◆ جدا کردن کتف و به آتش کشیدن بدن (به فرمان شاپور ذوالاکتاف)
◆ کندن پوست (به فرمان بهرام یکم) سوراخ کردن گوش و بینی و گذراندن افسار از آنها (به فرمان شاپور ذوالاکتاف)
◆ خونآشامی و خوردن خون دشمن (توسط گودرز)
◆ به بند و زنجیر کشیدن در زندان و غار (به فرمان تعدادی از پادشاهان)
◆ زهر خوراندن (به فرمان هرمزد و چند تن دیگر)
و بسیاری نمونه های دیگر.
👈 فردوسی این رویدادها را سانسور نکرده است. ما نیز نکنیم.
❗️✍ #رضا_مرادی_غیاث_آبادی🌹ڪــانال ✵حقیقت باستان✵
✅ @h4ghighat