⚫️ عامل اول: همکاری مسعود در لو دادن مجاهدین خصوصا محمد حنیف نژاد بنیانگزار سازمان
مسعود رجوی در 27 بهمن 1350 آخرین دفاع خود را در دادگاه نظامی شاه قرائت نمود
و از مواضع خود و سازمان دفاع کرد.
او ابتدا به اعدام و سپس با یک درجه تخفیف از جانب شاه به حبس ابد محکوم گردید
و به مدت 7 سال تا زمانیکه در سال 57 از زندان آزاد شد در زندان بود.
وی تاریخ دستگیری خود را ۴ شهریور اعلام کرده است،
اما در کارت بازداشتگاه متهمین، تاریخ بازداشت وی اول مرداد یعنی بیش از یک ماه قبل از ضربه شهریور ذکر شده است.
بنا بر نوشته روزنامه کیهان که همان زمان منتشر شد،
وی اطلاعات مفصلی در مورد کادرها و اعضای بازداشت شده و نشده و نیز کروکی محل اقامت آنها در اختیار ساواک قرار داد
تا جایی که ارتشبد نعمتالله نصیری، رئیس وقت سازمان امنیت و اطلاعات کشور، وی را از همکاران ساواک معرفی کرد.
در بین این افراد فقط مسعود رجوی تنها بازمانده از کادر مرکزی سازمان بود که زنده ماند
و با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم شد
که در 22 بهمن سال 1357 به همراه سایر زندانیان سیاسی از زندان آزاد شد.
رجوی تنها عضو مرکزیت بود که از اعدام جان به در برد.
چون این نکته در همان زمان نیز بسیار جلب توجه کرد،
رجوی و هوادارانش مطرح کردند که کاظم رجوی برادر وی که در سوئیس به سر میبرد و با محافل حقوق بشری رابطه داشت،
توانسته است برای وی از این طریق کاری صورت دهد.
اما بر طبق اسناد و مدارک متقن بر جای مانده از ساواک، حقیقت چیز دیگری بود.
واقعیت آن بود که رجوی در همان آغاز دستگیری با ساواک همکاری کرده بود و تمام اطلاعات خود را در اختیار آن ها گذاشته بود.
https://t.me/khosrovanooshiravan/17632https://t.me/khosrovanooshiravan/17627