🔧 آچار امیرکبیر و کلید غربگرایان
💥✳️حدود ۲۰۰سال پیش، امیرکبیر به عنوان منشی هیات ایرانی به دربار روسیه اعزام شد و در آنجا برخلاف سایر مسولین که به عیش ونوش می پرداختند، وقت خود را صرف بازدید از کارگاه ها و دانشگاه ها کرد. وی مشاهدات خود را اینطور گزارش کرده است
👇👇👇👇«روزی در مسکو به دانشگاهی رفتیم که
ریاست آن را بانویی بر عهده داشت.در
این مرکز علمی، بیشتر علوم و فنون
تدریس میگردید و دانشجویان نیز شبها در جوار همان دانشگاه استراحت میکردند؛ زیرا افراد با استعداد را از شهرهای مختلف گرداوری کردهتا پس از پایان مراحل تحصیل به زادگاه خویش بازگردند»
🔻 مشاهدات دقیق امیر، او را به فکر واداشت که اوضاع نابسامان مملکت را با استفاده از فنون و تکنولوژی غربی و بومی سازی آن سامان بخشد
🚨 برخی دیگر نیز بودند که در قالب هیئت های اعزامی به غرب، تنها تجارب غیر علمی ای مانندلباس مرد و زن و نوع خط لاتین و نوع روابط خانوادگی را مشاهده می کردند
❗️🔰 امیرکبیر که به تاریخ اقتدار ایران در دوره های نه چندان دور صفوی، آگاهی کامل داشت به فکر ایجاد یک دانشگاه صنعتی به نام
#دارالفنون افتاد که در آن تکنولوژی و فن مورد نیاز کشور، تعلیم داده می شد.
✳ افراد دیگری از جمله ملکم خان و تقی زاده و آخوند زاده ها و
رضاخان ها بودند که نه تنها از تاریخ ترقی و پیشرفت ایران آگاهی نداشتند بلکه با هویت ایرانی_شیعی مردم نیز دشمن بودند و فرهنگ غربی را می خواستند نه تکنولوژی اش را
❗️🔴 #رضاخان و روغنفکرهایش، چاره کار را در تاسیس
#دانشگاه برای تغییر اندیشه و هویت مردم دیدند و در راه تغییر ظواهر فرهنگی از جمله زبان فارسی و سبک پوشش و...افتادند.
💠 پس از دو صد سال، می توان قضاوت کرد که سه سال صدارت امیرکبیر نمونه مناسبی است یا حدود 70سال قدرت روغنفکران غربزده و پهلوی(از مشروطه تا انقلاب)..
👈👈و این داستان ادامه دارد