رقص الفبای بدن است،
رقصیدن نمایش لذت و درد است.
رقص ازدحام تحرکات فروخورده و سرخوردهی آدمیست. رقصیدن همگامی با جنب و جوش و جریان نبض طبیعت است. رقص بیصداترین فریاد جسمانی ماست.
رقص نه صرفا نمایش و بهانه شادی، که تجلی و نمایش آزادی و آزادگیست.
آن لحظه که انفرادی و جمعی به فراسوی روزمرگی میرویم، فوران لیبیدو در قالبی غیر جنسی، خشمها و عشقها به اندامهایمان رسوخ میکنند و با بدن به فراسوی کلام برای ابراز و بیان هرآنچه هست اقدام میکنیم...
موزیکویدئوی زیبایی با تلفیق رقص ایرانی و تصنیف دلنشینی از
#مهدیه_محمدخانی