. ﷽
سوره ص، آیات ۲۵ - ۲۴ :
قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِ وَ إِنَّ كَثِيرًا مِنَ الْخُلَطَآءِ لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ قَلِيلٌ مَا هُمْ وَ ظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَ خَرَّ رَاكِعًا وَ أَنَابَ (٢٤)
فَغَفَرْنَا لَهُ ذَٰلِكَ وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَ حُسْنَ مَآبٍ (٢٥)ترجمه :
گفت: بی‌تردید او با درخواست افزودن میش تو به میش‌های خودش، بر تو ستم کرده است و به یقین بسیاری از معاشران و شریكان به یكدیگر ستم می‌كنند، جز كسانی كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند و آنها اندك‌اند. داوود دانست كه ما او را [در این حادثه] آزموده‌ایم، در نتیجه از پروردگارش درخواست آمرزش كرد و بی‌درنگ به حالت خضوع به رو در افتاد و توبه و انابه کرد. (۲۴)
و ما این [داوری] را بر او بخشیدیم و بی‌تردید او نزد ما منزلتی بلند و سرانجامی نیكو دارد. (۲۵)
پیام آیه شریفه:
۱. قضاوت نباید عجولانه و بر اساس شنیدن سخن یكی از طرفین باشد. (حضرت داوود عليه السلام با شنیدن سخن یك نفر از طرفین دعوا، قضاوت كرد و فرمود: «لَقَدْ ظَلَمَكَ» و به همین دلیل از خداوند طلب بخشش کرد.)
۲. افزون‌طلبی ظلم است، اگرچه انسان موفق به افزودن نشود. «ظَلَمَكَ بِسُؤالِ نَعْجَتِكَ إِلی نِعاجِهِ»
۳. انسان می‌تواند مالك اموال زیاد باشد. حضرت داوود علیه السلام از داشتن ۹۹ میش انتقاد نكرد، بلكه از افزون‌طلبی ظالمانه او انتقاد كرد. "لَقَدْ ظَلَمَكَ ..."
۴. در انتخاب همكار و شریك، محور كار باید ایمان و عمل صالح باشد، وگرنه خطر كلاهبرداری و تجاوز به حقوق شركا در پیش است. "كَثِیراً مِنَ الْخُلَطاءِ لَیَبْغِی ... إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا"
۵. ایمان و عمل صالح، در كنار هم كارسازند. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۶.شركت، بستری برای لغزش و ضایع كردن حقّ شریك است. «كَثِیراً مِنَ الْخُلَطاءِ لَیَبْغِی»
۷. اقتصاد سالم، در سایه‌ی ایمان و عمل صالح است. "لَیَبْغِی ... إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ"
۸. كسانی كه حقّ دیگران را مراعات كنند؛ بسیار اندک‌اند. «قَلِیلٌ ما هُمْ»
۹. آزمایش حتّی برای پیامبران الهی مطرح است. «أَنَّما فَتَنَّاهُ»
۱۰. سفارش به ایمان، عمل صالح و مراعات حقوق مردم؛ بهترین رهنمود است. (از حضرت داوود رهنمود خواستند: «اهْدِنا إِلی سَواءِ الصِّراطِ» حضرت فرمود: "كَثِیراً مِنَ الْخُلَطاءِ لَیَبْغِی ... إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا …")
۱۱. انبیا به خاطر ساده‌ترین لغزش، بهترین نوع انابه و توبه را از خود نشان می‌دهند. (ترك اولای حضرت داوود این بود كه قبل از شنیدن سخن هر دو طرف، قضاوت كرد.) «فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَ خَرَّ راكِعاً وَ أَنابَ»
۱۲. توبه‌ی فوری ارزش زیادی دارد. «فَاسْتَغْفَرَ» (حرف فاء)
۱۳. ربوبیّت الهی زمینه درخواست آمرزش است. «فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ»
۱۴. حقوق مردم به قدری مهم است كه عجله در داوری حتّی اگر از پیامبر معصوم سر زند، باید همراه با استغفار باشد. «فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ»
۱۵. ركوع در نماز، قبل از اسلام نیز بوده است. «خَرَّ راكِعاً»
۱۶. توبه باید هم ظاهری باشد؛ هم درونی و عمقی «خَرَّ راكِعاً وَ أَنابَ»
۱۷. توبه‌ی فوری، پذیرش فوری را به دنبال دارد. "فَاسْتَغْفَرَ ... فَغَفَرْنا لَهُ"
۱۸. توبه، غیر از جبران گذشته، آینده را نیز تأمین می‌كند. «فَغَفَرْنا لَهُ ذلِكَ وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنا لَزُلْفی وَ حُسْنَ مَآبٍ»
۱۹. مقام معنوی آنگاه ارزش دارد كه همراه با حسن عاقبت و تأمین آینده باشد. «لَزُلْفی وَ حُسْنَ مَآبٍ»
۲۰. گاهی دنیا و آخرت برای یك نفر جمع میشود. «شَدَدْنا مُلْكَهُ ... سَخَّرْنَا الْجِبالَ مَعَهُ ... عِنْدَنا لَزُلْفی وَ حُسْنَ مَآبٍ»
مولا امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام:
قَد جَهِلَ مَنِ استَنصَحَ أعداءَهُ
همانا جهالت كرد کسی كه راه صلاح را از دشمنانش باز جُست.
غررالحکم، حدیث شماره ۶۶۶۳
#ص_25_24—---------------------------—
هر روز خود را با قرآن آغاز کنیم ...
دیگران را هم به قرآن کریم دعوت کنیم ...
لینک تلگرام :
https://t.center/Every_day_Quranلینک واتساپ :
https://chat.whatsapp.com/GPU5KJGGQgf1QB5vCptqxpلینک ادمین :
@ar_karimian
