«در افسانه‌ها آمده‌ است‌ که‌ قُقنُوس مرغی‌ است‌ خوشرنگ‌ و خوش‌ آواز که‌ منقار او سیصد و شصت‌ سوراخ‌ دارد و برکوه‌ بلندی‌ در مقابل‌ باد نشیند و صداهای‌ عجیب‌ از منقار او برآید. گفته‌اند که‌ هزارسال‌ عمر کندو چون‌ سال‌ هزارم‌ به‌ سرآید، و عمرش‌ به‌ آخر رسد، هیزم‌ فراوانی‌ گرد آورد و بر بالای‌ آن‌ نشیمن‌ گیرد و سرودن‌ آغاز کند و مست‌ گردد و بال‌ بر هم‌ زند، بدان گونه‌ که‌ آتشی‌ از بال‌ او بجهد و در هیزم‌ افتد و او در آتش‌ خود بسوزد و از خاکسترش‌ تخمی‌ حادث‌ گردد و از آن‌ قُقنُوسی‌ دیگر پدید آید. گفته‌اند که‌ او را جفت‌ نیست‌ و موسیقی‌ را از آواز او دریافته‌اند.» «بین‌ افسانهٔ‌ ققنوس‌ و سرگذشت‌ ایران‌ تشابهی‌ می‌توان‌ دید. ایران‌ نیز چون‌ آن‌ مرغ‌ شگفت‌ بی‌ همتا، بارها در آتش‌ خود سوخته‌ است‌ و باز از خاکستر خویش‌ زائیده‌ شده‌.» https://t.center/GoftegooHayeTanhayi