اشعار قاسم نعمتی

✅جریان شفاگرفتن محمد بن مسلم از اصحاب امام باقر به وسیله تربت سیدالشهدا
َ

محمد بن عبد اللّه جعفر حميرى، از پدرش، از علىّ بن محمد بن سالم، از محمّد بن خالد، از عبد اللّه بن حمّاد بصرى، از عبد اللّه بن عبد الرحمن الاصم، وى گفت:
مدلج براى ما از محمّد بن مسلم حديثى نقل كرد كه وى گفت: من به مدينه رفتم در حالى كه دردمند بودم محضر امام رساندند كه محمد بن مسلم دردمند است، حضرت ابو جعفر عليه السّلام شربتى برايم فرستادند آورنده غلامى بود كه دستارى به سر بسته بود، بهر صورت غلام شربت را به من داد و گفت:اين را بياشام زيرا حضرت به من امر فرموده‏اند تا تو اين را نياشاميده‏اى من از نزدت نروم، پس شربت را گرفتم، بوى مشك از آن مى‏آمد، شربتى پاكيزه، طعمى خنك داشت وقتى آن را نوشيدم، غلام به من گفت:آقايت فرموده: وقتى شربت را خوردى به نزدش حاضر شو.
من در اين گفتار مى‏انديشدم كه پيش از نوشيدن شربت قادر نبودم روى پاهايم بايستم حال چطور حركت كرده و به محضرش بروم، بهر صورت وقتى شربت در جوف من قرار گرفت گويا از بند رها شدم پس درب منزل حضرت آمده از آن جناب اذن خواستم، حضرت با صداى بلند فرمودند:جسمت بهبودى يافت داخل شو! پس داخل شده در حالى كه مى‏گريستم، سلام بر آن حضرت كرده و دست و سر آن سرور را مى‏بوسيدم.حضرت به من فرمودند:اى محمّد، چرا گريه مى‏كنى؟عرض كردم: فدايت شوم گريه‏ام بخاطر اين چند چيز است:الف: غريبم.ب: از شما دور هستم.ج: قدرتم كم و ضعيف مى‏باشم د: قادر نيستم نزد شما رحل اقامت انداخته و به شما بنگرم.حضرت فرمودند:امّا كم بودن قدرت، البته همين طور است، خداوند دوستان ما را اين چنين قرار داده و سريعا بلاء را بر ايشان نازل مى‏كند.و امّا اينكه گفتى:غریبم،َ موءمن در دنيا و بين اين خلق نگونسار غريب مى‏باشد تا از اين دار فانى به رحمت بارى منتقل شود.و امّا اينكه گفتى مكانت دور است و از ما فاصله دارى، بر تو باد به پيروى نمودن از ابى عبد اللّه عليه السّلام (منظور از ابى عبد اللّه خود آن حضرت مى‏باشد) زيرا ما نيز از زمينى كه محبوب و مطلوبمان است (مراد كربلاء مى‏باشد) دور بوده و بواسطه فرات بين ما و آن زمين فاصله افتاده است.و امّا اينكه گفتى دوست دارى نزديك ما بوده و بما نظر افكنى و بر اين معنا قادر نيستى، خداوند متعال بر آنچه در قلب تو است آگاه بوده و تو را بر همان پاداش و جزا مى‏دهد.سپس حضرت به من فرمودند:آيا به زيارت قبر حسين عليه السّلام مى‏روى؟عرض كردم: بلى، منتهى با خوف و هراس.حضرت فرمودند:هر چه در اين زيارت شدت و سختى به بينى و خوف و هراس تو بيشتر باشد، ثواب و اجرت بهمان قدر افزون مى‏گردد، و كسى كه در زيارت آن حضرت خوف داشته و با اين حال آن جناب را زيارت كند حق تعالى او را از وحشت روزى كه مردم براى حساب در مقابل پروردگار عالميان مى‏ايستند (يعنى روز قيامت) در امان نگه مى‏دارد و اين شخص از زيارت بر مى‏گردد در حالى كه حق تعالى گناهانش را آمرزيده و فرشتگان بر او درود و سلام مى‏دهند و پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم او و آنچه را بجا آورده ديده و برايش دعاء مى‏فرمايند، و وى به نعمت و فضل خدا روى آورده و هيچ رنج و تعبى به او متوجه نشده و رضايت و خشنودى خدا را پى‏گيرى مى‏نمايد.سپس حضرت به من فرمودند:شربت را چگونه يافتى؟عرض كردم: شهادت مى‏دهم شما اهل بيت رحمت بوده و شما جانشين جانشينان پيامبر هستيد غلامى نزد من آمد و آنچه عنايت كرده بوديد به من رساند، قبل از آن قادر نبودم مستقلا روى پا خود بايستم و از خود مايوس شده بودم، وى شربت را كه به من داد و من آن را نوشيدم بوئى به آن خوشى تا بحال استشمام نكرده و مزه‏اى تا بحال به آن پاكيزگى نچشيده و طعمى به آن مطبوعى تاكنون حس ننموده و بگواراتر از آن هرگز برنخورده بودم، و هنگامى كه آن را نوشيدم، غلام به من گفت:حضرت به من امر فرموده‏اند به تو بگويم: وقتى نوشيدى نزد من بيا.من به وخامت حال و شدّت درد خود واقف بودم، لذا حديث نفس نموده و به خود گفتم.حتما خدمتش مشرّف خواهم شد اگر چه جانم را از دست بدهم، پس به سوى شما روى آوردم ولى گويا از بند رها گشتم، پس حمدو سپاس خدائى را كه شما را رحمت براى شيعيانتان و رحمت براى من نيز قرار داده است.حضرت فرمودند:اى محمّد، شربتى كه نوشيدى در آن تربت قبر حسين عليه السّلام بود

◀️ فَإِنَّا نَسْقِيهِ صِبْيَانَنَا وَ نِسَاءَنَا فَنَرَى فِيهِ كُلَّ خَير▶️
و آن بهترين داروئى است كه به منظور استشفاء مصرف مى‏كنند و با آن هيچ دوائى را برابر و مساوى ندان، ما به اطفال و زنان خود آن را مى‏خورانيم و در آن هر خير و خوبى را دیده ایم.


📖کامل الزیارات

#مأثور
#امام_باقر
#فضائل
#دوری_از_کربلا


@maghtal61