قافیه و قلم

خواب من،
زهر فراق تو بنوشید و بمرد
چه شود گر ز ملاقات،
دوایی سازی؟

-مولانا

هان مشو نومید!
چون واقف نه ای بر سر غیب
باشد اندر پرده بازی های پنهان،
غم مخور!

-حافظ

هرگز حسد نبردم، بر منصبی و مالی
الا بر آنکه دارد، با دلبری، وصالی!

-سعدی

از خود خبرم نیست شب و روز ولیکن
دارم خبر از تو که زِ من بی خبری تو

-مسعود سعد سلمان

به بوی زلف تو دم می زنم در این شب تار 
وگرنه چون سحرم بی تو یک نفس نرود

-هوشنگ ابتهاج

اندکی از تو،
بسیاری‌ست از همه چیز

-محمود درویش

چراغ صاعقه آن سحاب روشن باد
که زد به خرمن ما،
آتش محبت او

-حافظ

مرا که شانه‌ام از حمل آفتاب خم است
به جز پناه دو دست تو،
سایبانی نیست
 
-قیصر امین‌پور

برمی‌نیاید از دلِ تنگم نفسْ تمام
چون ناله‌ی کسی
که به چاهی فرو بُوَد

-سعدی

ای کاش تو باشی
و من
و بوسه
و باران

مهناز نجفی

هیچکدام از ما
تمام دنیا را نمی‌خواهیم
یک نفر را می‌خواهیم
که تمام دنیای ماست

فاطمه قاسمی

در دل بینوای من
عشق تو چنگ می زند             
شوق به اوج می رسد،
صبر فرود می‌کند

هوشنگ ابتهاج

تو آمدی
که غم عشق
محترم باشد...

سید تقی سیدی

من و تو
هر دو
تمامیم به هم

عطار

گهی از دل
گهی از دیده
گاه از جان تو را جویم

صائب تبریزی

هر که زبانش تویی
از همه گویاتر است

فروغی بسطامی

عشق تو مرا تسلا می‌دهد
نیز وحشتی
از آنکه این رَمه آن ارج نمی‌داشت
که من
تو را نشناخته بمیرم

احمد شاملو

خطِ جبین مرا چشم روزگار چو دید
به طعنه گفت
که این
جای تازیانه‌ی ماست...

مهدی سهیلی

در دیر مغان آمد،
یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران
از نرگس مستش مست
در نعل سمند او
شکل مه نو پیدا
وز قد بلند او
بالای صنوبر پست

حافظ

شوخی
و فتنه گر
و سنگ دل
و عهد شکن
چشم بد دور،
به چندین هنر آراسته ای!

کمال خجندی