💢 یکی از بهترین سنجههای نشاندهنده وضعیت نابرابری در جامعه ایران، مقایسه
#مخارج_حقیقی (تعدیل شده با تورم) سالانه خانوارهای
شهری در دهکهای مختلف درآمدی مختلف است.
📈 از منظر توزیع درآمد میتوان گفت که در طول ۲۵ سال گذشته، بازه سالهای ۱۳۷۴ الی ۱۳۸۶ بهترین دوران برای هر دو طبقه ثروتمند و آسیبپذیر جامعه بوده است به نحوی که در این بازه درآمد سالانه هر دو طبقه رشد داشته است و هر دو طبقه بهبود ۵۰ درصدی معیشت را تجربه کردهاند. اما این روند در سالهای بعد ادامه نیافت و متاسفانه
#مخارج_حقیقی_خانوارهای_شهری در ایران (چه دهک های بالا و چه دهک های پایین درآمدی) در ۱۵ سال گذشته مسیر نزولی داشته است.
🧮 این دوره به علت ناکارآیی نظام اقتصادی کشور و همچنین اضافه شدن
#تحریمهای_بینالمللی، اقتصاد کشور وارد دوره رکود و انقباض شد. البته توزیع این فشار اقتصادی، بین دهکهای مختلف یکسان نبوده است و در این دوره بواسطه سیاستهای حمایتی مختلف دولت (مسکن مهر یا یارانه نقدی و ...)، اثر شرایط نامساعد اقتصادی بر دهکهای آسیبپذیر جامعه کاسته شد و معیشت این طبقات کمتر از نصف معیشت طبقات ثروتمند جامعه کاهش یافت.
📝 اما این تفاوت بین طبقات ثروتمند و آسیبپذیر در برهه زمانی رونق اقتصاد در بازه سال های ۱۳۹۳ الی ۱۳۹۶ کاملا برعکس شد! به نحوی که در شرایط رونق اقتصادی پس از برجام، درآمد خانوارهای
شهری در دهکهای بالای درآمدی تقریبا ۲ برابر طبقات آسیبپذیر جامعه رشد کرد و بیشتر ارمغان رونق اقتصادی در این دوره به دهکهای بالای درآمدی اختصاص یافت.
🔹 اما در دور جدید تحریمهای اقتصادی در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ بر خلاف دوره قبلی تحریم، این طبقات آسیبپذیر جامعه بودهاند که بیشترین فشار معیشتی و کاهش درآمد را تجربه کرده اند و در واقع در رکود اقتصادی مجدد اقتصاد ایران در بازه سال های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ سیاستهای جبرانی دولت نتوانسته است اثرات فشارهای اقتصادی بر دهکهای آسیب پذیر جامعه را جبران نماید و در این بازده حدود ۱۶ درصد از درآمد
حقیقی این دهک ها کاسته شده است.
🔺️ 🔺️ 🔺️ 🔺️👤 «علی مصطفوی ثانی»
#خط_کش#قطب_نما#مخارج_حقیقی_خانوار_شهری#توزیع_درآمد#تحریم #رشد_اقتصادی#رکود_اقتصادی#برجام