📌 چاهِ آبِ شور؛ چرا مدارس خصوصی، ضد عدالتند؟[قسمت سوم]
🔹 میشل مری در کتاب
#عدالت_آموزشی (۲۰۲۰) در نقد مدارس خصوصی، به بحثی به نام «
#عمومی_بودن » میپردازد. مدارس عمومی که اکنون به عنوان مدارس دولتی شناخته میشوند، مدارسی هستند که دارای «فضای عمومی» هستند اما چون معمولا دولتها متولی تامین چنین مدارسی بودند و بخشی خصوصی از ساخت این فضا ناتوان است، به مدارس عمومی، مدارس دولتی گفتند و
#دعوای_عمومیت، به دعوای دولتی-خصوصی تبدیل شد.
🔸 مدرسه عمومی یعنی مدرسه
ای که ترکیب، فضا، اتمسفر و سازوکارهایش، بازتاب دهنده همان جامعه بیرونی با همه تکثرها و تنوعهایش است.
#رسالت_مدرسه_عمومی نیز تربیت انسانهایی در تراز
#مسئولیتپذیری برای زندگی و ساخت همان جامعه بیرونی است. اگر مدرسه، با خصوصی شدن به بخشبندی دانشآموزان و خاصسازی بپردازد، عملا مدرسه عمومی نیست.
3⃣ از زاویه رابطه آموزش و نهاد قدرت : جهت سوم که مسئله را از صرف یک بحث فنیِ
#تعلیم_و_تربیتی خارج میکند، اتصال نهاد آموزش خصوصی به جریان قدرت در جامعه است. قدرت رسانه
ای، مذهبی، سیاسی، اداری و اقتصادی، وقتی وارد امر مدرسهداری میشود به تبع تلاش میکند که نهاد آموزش خصوصی را به بسیاری از منافع اجتماعی- اقتصادی-سیاسی متصل کند و
#شبکهای_انحصاری را در جامعه بازتولید کند و در سوی دیگر، سیاستها و فرصتها و منفعتها را هم به خدمت این نوع مدارس درآورد. آنقدر پیش میرویم که وزیر هم از این گروه انتخاب میشود. اشرافیت مذهبی هم دائما از مجاری قدرت، در حال توجیه تئوریک یا عاطفی این سلطه و انحصار است.
✅ در این نوشتار، پیرامون
#خطمشی_مدارس_خصوصی صحبت شد و نفی زحمات این مدارس، خصوصا معلمانی که حتی مورد ظلم نهاد مدارس خصوصی واقع میشوند، نخواهد بود. در یادداشت آتی، ریشهیابی و راهکار مواجهه را بیان میکنیم.
✍️ «محمدصادق تراب زاده جهرمی»
#عدالت_آموزشی#مدرسه_خصوصی#مدرسه_غیردولتی#اشرافیت🔸🔶🔹🔷🔸🔶🔹🔷🔸🔶🔹🔷📣 صفحه اینستاگرام، کانال تلگرام و بله :
🆔 @gerayeedalat