#امام_زمان_عجهمه هست آرزویم كه ببینم از تو روئی
چه زیان تو را كه من هم برسم به آرزوئی؟
به كسى جمالِ خود را ننمودهاى و بینم
همه جا به هر زبانى بوَد از تو گفت و گوئی
غم و درد و رنج و محنت همه مستعدّ قتلم
تو ببُر سر از تنِ من، ببَر از میانه گوئی
به رهِ تو بس كه نالم، ز غمِ تو بس كه مویم
شدهام ز ناله نالى، شدهام ز مویه موئی
همه خوش دل این که مطرب بزند به تار چنگی
من از آن خوشم كه چنگى بزنم به تارِ موئی
چه شود که راه یابد سوی آب، تشنه کامی؟
چه شود که کام جوید ز لبِ تو، کامجوئی؟
شود اینکه از ترحّم دمی ای سحابِ رحمت
منِ خشک لب هم آخر ز تو تر کنم گلوئی؟
بشکست اگر دلِ من به فدای چشمِ مستت
سرِ خُمّ مِی سلامت، شکند اگر سبوئی
همه موسمِ تَفَرُّج به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشمِ من نِه، بنشین کنارِ جوئی
نه به باغ ره دهندم که گلی به کام بویم
نه دماغِ اینکه از گل شنوم به کام بوئی
ز چه شیخِ پاکدامن، سوی مسجدم بخواند؟
رخِ شیخ و سجده گاهی، سرِ ما و خاکِ کوئی
نه وطن پرستی از من به وطن نموده یاری
نه ز من کسی به غربت بنموده جستجوئی
بنموده تیره روزم، ستمِ سیاه چشمی
بنموده مو سپیدم صنمِ سپید روئی
نظری به سوی (رضوانیِ) درمندِ مسکین
که به جز درت امیدش نبوَد به هیچ سوئی.
#فصیح_الزمان_شیرازی#رضوانیالتماس دعای فرج
@ganjine5