به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه برنگذرد یقیناً حکیم فردوسی در طی قریب سی سال که دل‌مشغول سرایش بهین‌نامه باستان بوده، بارها و بارها درخواب و بیداری اندیشیده که چه تحمیدیه‌ای بر سردرِ این کاخ بلند بنگارد که جامع اوصاف آفریدگار باشد. شاید بسیار نیمه‌شب‌ها از خواب پریده و قلم به دست گرفته و مصرع یا بیتی نوشته و فردا خط زده! تا نهایتاً ساخت ترکیب وصفی "خداوند جان و خرد" را پسندیده است. آن خردورز عالم هستی "از این برتر اندیشه"اش برنمی‌گذرد؛ پس بهینه‌کار همین است که من نیز عِرض خود نبرم و زحمت به شما ندهم و بیش از این دل‌مشغول یافتن تحمیدیه‌ای نکنم😊